Ve insan
Bir gün yeniden tanıyabilir kendini. Bir umut!
Sayfa 331 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okuyor
Yitirdim inançlarımı Stepan.
Sayfa 328 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okuyor
Niye ölmemeli öyleyse
Yaşamak mutlu bir devinimse.
Adam yaşama sevinci içinde
Masaya anahtarlarını koydu
Bakır kâseye çiçekleri koydu
Sütünü yumurtasını koydu
Pencereden gelen ışığı koydu
Bisiklet sesini çıkrık sesini
Ekmeğin havanın yumuşaklığını koydu
Adam masaya
Bir ölü nedir ki bir ölüm nedir
Acıyla kirlenmektir,
acıya sevinmektir.
Bir kara parçası sanır insan
Düştü mü başı derde
Kendini acık denizlerde.
Niye ölmemeli öyleyse
Yaşamak mutlu bir devinimse
Ben sanki bir gazetenin hiç okunmayan yerlerindeyim.
|| Edip Cansever
günlerdir evden çıkmayınca benim kafayı yeme şeklim de bu işte
Güldükçe gülüyor ya da gülmüyor işte güldükçe
Kaçsam o da bir türlü karanlık şimdi
Ne kadar aynı bir dünyadayız seninle
Aşka, döğüşe, maviye yetmek için
Biriyim, cesurum, var mısın ellerime
Bir başka sabaha kadar içelim.
Sanki hiçbir şey uyaramaz
İçimizdeki sessizliği
Ne söz, ne kelime, ne hiçbir şey
Gözleri getirin gözleri!..
Başka değil, anlaşıyoruz böylece;
Yaprağın daha bir yaprağa değdiği
O kadar yakın, o kadar uysal
Elleri getirin elleri!..
Diyorum, bir şeye karşı komaktır günümüzde aşk; Birleşip salıverelim iki tek gölgeyi.