Yeni kitap incelemesiyle herkese merhaba.(2022/22)
Parasız Yatılı kitabı bir hevesle başlayıp sanırım okuyamayacağım diye başlarda baya zorlandığım bir eser oldu açıkçası. 75.sayfasında ki Edirne’nin köprüleri öyküsüne kadar iteleye iteleye giden kitap, bu öyküden sonra yokuş aşağı akmaya başladı.
Öykülerde ki çaresizlik ve yoksulluk yazımının üzerinden 50 yıl geçse de yoğunluğundan hiçbir şey kaybetmemiş.12 öykü içinden en sevdiklerim; Edirne’nin köprüleri, Parasız yatılı ve tabi ki Haraç oldu. Saraylı Servet gitti de son sayfalarda gözümüze yaşı koyup gitti.
Füruzan’ın kalemiyle ilk tanışma kitabım oldu ve ben başlarda zorlansam da yazarın kalemini sevdim.
Keyifli okumalar dilerim.