Ölümlerine yakın sevilir babalar!
“Babalar alnımıza yazılan yalnızlıklardır” (H.Ali
Topbaş).
Franz Kafka’nın “
Babaya Mektup”unu okurken yalnızca dünya edebiyatında değil, bizim edebiyatımızda da baba oğul ilişkisini anlatan birçok hikâyenin ve romanın olduğunu fark ettim. Nitekim Oğuz Atay’ın “Korkuyu Beklerken”deki “Babama Mektup”undan Orhan
⭕ Gerçekten yeter artık❗
Buraya kitap okumaya alıntı paylaşmaya geliyoruz. Akışımda siyasi kavga, din kavgaları, kültürel çatışma ve kitapla yakından uzaktan alakası olmayan iletiler birbirine ilani aşk eden ve ya laf sokan saçma sapan ergenleri görmekten gerçekten sıkıldım...
Kitap iletisi filtresini açmama rağmen hâlâ alakasız paylaşımları görüyorum.
Bir daha karşıma çıkmasın diye hepsini engelliyorum yenileri çıkıyor. Bu gidişle engellemediğim kullanıcı kalmayacak...
1000Kitap yeter artık lütfen bana özel hiç bir şey önerme.
Kitap okumayan, alıntı paylaşmayan, sitede huzursuzluk ve kargaşa yaratmaya çalışan kim varsa engellesin beni rica ediyorum, ben sizden ve sizi engellemekten yoruldum çünkü...
"Nemize yarayacak mal mülk, tadını çıkaracak güzel çağımız geçtikten sonra?"
Cimriliğin ete kemiğe bürünmüş hali olan Harpagon'un, cimriliği ile hayattan bezdirdiği çocuklarının haklı serzenişiyle başlamak istedim incelememe.
Bugüne kadar gördüğünüz, tanıdığınız tüm cimrileri unutun ve cimrilerin şahı Harpagon ile tanışın. Harpagon'un cimriliği, yok artık bu kadar da olmaz dedirten cinsten. Öyle ki:
"İnsan yemek için yaşamaz, yaşamak için yer."
Sözünü yemek odasındaki ocağın üstüne altın harflerle yazdırmayı düşünen biri kendisi.
Parasını isteyeceğinize canını isteseniz daha az şey istemiş olacağınız bir karakter Harpagon.
Cimri, tiyatro türünde okumaya başlamak için çok uygun bir kitap, film tadında akıp gidiyor. 
Molière'in dili halk dili, sade ve akıcı. Aynı zamanda komik. Ben okurken çok eğlendim. Harpagon karakteri, bir zamanlar keyif alarak izlediğim Güldür Güldür Show'daki cimri tiplemesi olan Şevket olarak gözümde canlandı. İzlemek isteyenler için:
youtu.be/rnmqucJzdJo
Tiyatro türüne karşı biraz önyargılı ve mesafeliydim. Cimri, okuduğum ikinci tiyatro eseri, ilk olarak Oğuz Atay'ın Oyunlarla Yaşayanlar eseri ile başlamıştım. Eser güzel olsa da oyun içinde oyun olması ve daha önce tiyatro okumamış olmam beni biraz zorlamıştı. Bu yüzden de Oyunlarla Yaşayanlar kitabına yaptığım incelemeden sonra okurlardan tiyatro eseri önerisi istemiştim. 
Cansu D.'ye bu güzel tavsiyesi için teşekkür ediyorum.
Keyifli okumalar diliyorum. Kitapla kalın.
