Bedenimiz bahçemizdir, irademiz de bahçıvanı, ister ısırgan dikersin, ister kekik, ister hıyar yetiştirir, kabak ekersin, bahçeni ya bir bitkiye ayırabilirsin ya da bir sürü çiçekle doldurabilirsin, yeter ki sen iste!
...
— Bir ağacın gölgesinde oturuyor ikisi.
Çünkü kitaplarda hep böyle oluyor.
Kadın tütün sarıyor. "Deniz olsa taş bile sektirirdik" diyor.
Akdeniz'in mavisi hiç de mora çalmıyor.
Çünkü öyle şeyler yalnızca şiirlerde oluyor.
Söylemeye niyet ettiğim her sözün zaten söylenmiş olduğunu sende bilsen.
Bilsek! Bana acısak! Birlikte oturup bana ağıtlar yaksak!
Ne çok ben dediğimi bile umursamasak. Senle ikimiz keşke biraz ben olsak da bana ağlasak.