Sabitlenmiş gönderi
uzaklığım biter
gölgem yanıma düşer belki yeniden,
kim bilir
belki dedem bile olur
Sayfa 144Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
O zamanlar, bir adı da “eskiden” olan masal zamanlarında, gözleri gözlerime değerdi konuştuğumuzda; saatlerce, bıkmadan usanmadan konuşurduk. Başkalarıyla konuşurken bile gözlerimiz buluşurdu onunla; aynı yere bakarken bir yandan birbirimizin gözlerinin içine bakmayı sürdürürdük. Bakmadan bilirdim, yüzünden gözünden geçen gölgeleri. Birlikte baktığımız şeyi onun da beğendiğini görünce içim ışırdı; beğenmemişse sönüverirdi ışıltılar…
Artık ışık düşürmüyor baktığı yere, çoktandır böyle; onun ışığını aramayı bırakalı çok oldu - biraz da gölge lazımmış, zamanla öğrendim.
Sayfa 51Kitabı okuyor
Ne çok konuşurduk, tam da yatmaya karar vermişken, uykumuzdan çalmak pahasına. Sonra sustuk. Birimiz bir şey söylerken öbürümüz televizyonun sesini kısmadı, anladığımız kadarı yetti -zaten neydi? önemsiz bir ayrıntı. Perdenin söküğü, dolabın kapağı.
Sayfa 22Kitabı okuyor
Aynalara bakmaya vakit bulamadık
Dönüp dönüp birbirimize bakmalardan
Sayfa 33Kitabı okudu
Sen sensin, ben de ben. Güzel olan da bu. Ama ben, sendeki “ben”e yazıyorum bunları. Bir başka kendim gibi görüyorum seni de ondan.
Sayfa 36Kitabı okudu
Denizleri, suları gör düşlerinde. Biz dağlara gidiyoruz yabanla. Yalnızlığımızın dağlarında at koşturacağız.
Uyu sen.
Sayfa 134Kitabı okudu