Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.12
Hassas Ruhlara!
PARMA MANASTIRI
Stendhal'ın kaleminden çıkan ve Tolstoyu bile etkileyen bir kitap Parma Manastırı.
Fransız ruhunun yazmakta zorlandığı bir kitap olduğunu ve kitapta geçen olayları kesinlikle takdir etmediğini her cümlesinde vurguluyor. Fransız ve İtalyan kültürlerini karşılaştırıp İtalyan tavırları sineye çekmeyi de unutmuyor:
“Fransız
3+1 Anadolu Efsanesi
Daha önce incelemesini yaptığım eserlerin kaynağı o dönemin güncel Anadolu'su ve Anadolu insanıydı. Bu eserin de kaynağı Anadolu ama insanı biraz daha derinden. Yaşar Kemal'in okuduğum bu ilk eserinde Anadolu'nun eski insanlarına dair eskimeyenler etrafında bir yolculuğa çıktım.
Öncelikle şuna dikkat çekelim: Kitapta
Düşman Okullar 3 -Son Ders- İncelemem
Kitap tam bir harikaydı zaten puanımda tam. Kitapta altını çizdiğim yerler çokça oldu bir lise zamanında geçen kitaba göre içerisinde çok sayıda anlamlı sözler taşıyordu ve buda benim çok hoşuma gitti. Zaten serinin ilk iki kitabıda harikaydı, üçüncü kitaptan da beklentim çok yüksekti ve benim beklentimi boşa çıkarmadı. Hala bu efsane seriyi okumayan varsa derhal başlamasını öneririm çünkü kitap sadece bir kitap değil yazılı bir senaryo gibi size sadece rolleri canlandırmak gibi bir görev düşüyor.
Dünya Dışı
Bir gün bir yakınım bana şu cümleyi söylemişti. "Sen mutluluğu kaldıramıyorsun, beynin ve vücudun hemen tepki veriyor." O zaman için bu cümleyi pek anlayamamiş hatta biraz da kızmıştım. Efsane yazarın bu hikayesini okuyunca daha iyi anlayabildim. Umarım sonum Vasya gibi olmaz...Görev , sorumluluk bilinci, minnettarlık, vicdan ve mutluluk bazı kişilerde çok yoğun olduğu icin çok derin izler bırakabiliyor. Örneğin minnettarlık duygusu o kadar yoğun ki sizde, karsınızdaki insanlar, normalde yapmaları gereken sorumluluklarının küçük bir bölümünü bile yaptığında bile, defalarca teşekkür ediyorsunuz, övgüyle dolu sözler söylüyorsunuz..Sanırım Vasya'nın durumu buna benzer birseydi. Kitap bitince uzun bir süre dondum, sorguladım, anlamaya çalıştım ve bazı insanların kendim de dahil bu dünyaya ait olmadığına karar verdim...
Her şey ben yaşarken oldu, bunu bilsin insanlar
"Dilce susup
bedence konuşulan bir çağda
biliyorum kolay anlaşılmayacak"
İsmet Özel, yaşayan bir efsane. Yıllar önce ders kitaplarında ismini duyduğum fakat hayatta olabileceği aklımın ucundan geçmeyen bir yazar, şair, aydın. Okul kitaplarında geçen şahıslar genellikle yaşamı sona erdikten sonra değeri anlaşılanlarla dolu olduğundan böyle bir önyargıya kapılmış olabilirim. Aslında kendisini ve bu kitabında geçen şiirleri kendi sesinden mükkemel bir şekilde seslendirdiği online mecralardan çok sıkı takip ediyordum. Bir şiiri yazarından dinlemek kadar keyifli ve önemli bir olay yoktur fikrimce. Şair'in kendi sesinden şiiri bir kez dinlediğinizde tonlamaları ve duraksayıp okumalarında bile o şiirde sizin okuyuşunuzda çıkaramadığınız binlerce anlamı seçip alıyorsunuz.
Erbain arapça dilinde kırk anlamına gelir ve şair bu kitabında kırk yaşına kadar yazdığı şiirleri derlemiş. Eğer benim gibi bir cümlede takılıp kalıyor ve kitabı kapattıp uzun uzun ne anlatmış olabilir burda diye saatlerinizi veyahut günlerinizi veriyorsanız bu kitap şu ana kadar en uzun sürede biterebileceğiniz kitaplar arasına girebilir. Hem de 147 sayfayla.
İsmet Özel hakkında sizlerinde kafasına takıldığı sözler, cümleler var ise bu gönderinin altına yazarak veya özelden beraber tahlil edebilir, fikirlerimizi paylaşabiliriz.
Orhan Pamuk’un, bazen zihinleri yoran ama yorarken de ufuk açan bazen de okurken sizi kitapta yolculuğa çıkmış hissi veren yazma gücünü çok seviyorum. İlk okuduğum kitabı Masumiyet Müzesi olmuştu ve tabiki kalemine ve kurgulama gücüne hayranım kalmıştım.
Kırmızı Saçlı Kadın kitabının ismi ilgimi çektiği için okumaya karar verdim ama kitapta anlatılanlar ile ismi arasında güçlü bir bağ bulamıyorsunuz. Olay babasını kaybeden Cem'in bir kuyu ustasının yanında çalışmasıyla başlıyor aslında. Baba-oğul ilişkileri çok iyi analiz ediliyor kitap boyunca zaten temelinde babasını öldüren çocuk teması yer alıyor. İçeriğe çok girip heyecanı kaçırmak istemiyorum ama kısacası, Yunanlıların Oidipus'unun ve İranlıların Rüstem ve Sührab'ının başına gelenleri ters köşe yaparak kurgulamış kitap.
Kitabın konusunda kendimi rahatsız hissettiren olaylar yaşansa da Doğu ve Batı medeniyetindeki iki efsanenin iç içe geçirilmiş halini önümüze sunması ilgi çekici olmuş.
Kırmızı Saçlı Kadın olan Gülcihan'ın kitabın sonunda söylediği şu sözler aslında kitabı anlatıyor bize:
"Eski masal ve efsanelerdeki şeyler en sonunda gelir başınıza. Ne kadar çok okur, efsanelere ne kadar çok inanırsanız o kadar çok gelir. Zaten dinlediğin hikaye başına geleceği için ona efsane dersin."
Farklı bir kitap okumak isteyenlere tavsiye ederim.
"Sessizlik ruhumda bir pişmanlık duygusu uyandırıyordu."
"Kişiliğimizin gücü yalnızca özgürlüğümüzden değil, tarihten ve hatıralarda da gelir."
