İnsan denen canavar, serinin son kitabıydı. Yine her zamanki gibi kaos macera vardı ve bu açıkçası beni sıktı. Sürekli bir savaş sürekli bir dram, kim ölüyor kim kalıyor kim kiminle savaşıyor belli değildi. Okurken sıkıldığım için aralıklarla okudum sürekli. Sonu da pek tatmin etmedi özellikle 1017’nin yaptığı cidden saçmalıktı. Lee’ye de üzüldüm, yazık çocuk bir kere güzel bir şey göremedi düzgünce mutlu olamadı. Herneyse yine de Patrick Ness insanın yeri geldiğinde ne kadar “canavarlaşacağını” göstererek yine insanoğlunun görmeyi, kabullenmeyi inatla reddettiği bir gerçeği sert bir şekilde kaleme dökmüş. (Konuyu nasıl devam ettirip bağlayacağımı bilemediğim için bu kadar yeterli bence. İyi akşamlarr)
