Elif Feyza

Elif Feyza
@eftenseyler
üniversite öğrencisi
18 okur puanı
Mayıs 2020 tarihinde katıldı
Bir süredir biz kendimle epey kalabalığız. İçime ne zaman baksam orada vıcır vıcır kurtçuklar gibi kaynaşan adamlarımı, kadınlarımı, hayvanlarımı, meleklerimi ve şeytanlarımı görüp hemen gözlerimi kaçırıyorum.
Reklam
Sahi, neden şimdi, hayatımın bu perdesinde her şeyi tastamam yerine yerleştirmem gerekmişti? Yıllarca medet umup sırtımı yasladığım anlamsızlık niçin beni çıldırtacak kadar rahatsız etmişti? Cevabı biliyordum aslında. Tam yolumu buldum sandığım sırada haritalar değişmiş, bir şeyler fena halde ters gitmiş, hayat beni kendi kazdığım kuyulara itivermişti.
Şu güneşin altındaki hiçbir sebep sadece türdeşlerim çoğunluk olarak onu beğeniyor veya beğenilmesi gerektiğine inanıyor diye o beğeniyi benim de taklit etmemi gerektirmez.
Sayfa 238Kitabı okudu

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
Sevgiye ihtiyaç duyduğunu fark etmemişti bile. Şimdi de bilmiyordu bunu. Sadece sevginin nasıl ifade edildiğini görmüş,yüreği hoplamış ve ne kadar güzel, yüce ve muhteşem bir şey olduğunu düşünmüştü.
Oysa kızın gözlerinde gördüğü şey ruhtu...hiçbir zaman ölmeyecek olan ebedi bir ruh. Tanıdığı hiçbir adam ve hiçbir kadın onda ölümsüzlük fikri uyandırmamıştı. Ama kız öyleydi. Daha kendisine ilk baktığı anda fısıldamıştı bunu.
Reklam
Reklam