Yazar ,yıllarca öğretmenlik yapıp, yılın öğretmeni seçildikten sonra ,gözlemlediği eğitim sistemini anlatıyor
Eğitimin işlevi , nüfusu yönetilebilir kılmak, itaatkâr,konulmuş kurallara sorgulamadan uyacak kişiler yetiştirmektir. Meşhur şarkıda dediği gibi, duvar için bir tuğla daha...
Zorunlu eğitim tuzağından kurtulmayı başarabilmiş insanlara ilişkin örneklerle, okulsuz başarının mümkün olabileceğini ortaya koyuyor. Gatto buna, “açık kaynak öğrenme” adını veriyor.
Mevcut eğitim sistemini bilen insanın, yazarın fikirlerine katılmaması mümkün değil.
Okudukça ,okul sıralarında yaşananları anımsıyor insan.
Tek tipleştirme, aşağılama ,küçük düşürme,hatta dayak ile hizaya getirme...
En ufak bir sorgulama ve aykırı fikirde, düşük not ile tehdit edilmek, yaratıcılık gerektiren resim dersinde bile mavi gökyüzünü pembe boyayamamak, lisanslı sporcu olduğun halde,beden dersinde futbol oynayamadığın için her seferinde
düşük not almak...
İnsan içinde azarlanmamak,küçük düşmemek için görünmez olmaya ,yada öğretmene yaranmaya çalışmak....
Kitaptaki tespitlerin, gerçek hayatta fazlası var ,eksiği yok ne yazık ki...
