Kitap gerçekten çok güzeldi. Kitabın başlarında karakterin yaşlılık halleri vardı o yüzden başını okuyup sıkıldığım bir kitap olarak duruyordu bir
köşede. Tekrar gözüme ilişti ve başladım sonlara doğru o kadar sürükleyici etkileyici bir hal aldı ki… Aşk,özlem,platoniklik,çaresizlik o kadar saf ve güzel duygularla açık açık yazılmış ki. Özellikle de sonunu okuduktan sonra “böyle olmamalıydı niye böyle bitti ki” diye düşünmeden alamıyor insan kendini… Ah Raif Efendi, Ah Maria…