Hayatın anlamı yoktur, olamaz. Öngörmediğimiz bir vahiyle bunun aksine kanaat getirseydik, kendimizi hemen o anda öldürmemiz gerekirdi. Hava bir kaybolsa hâlâ soluk alırdık, ama yararsızlığın sevinci elimizden alınsa hemen soluksuz kalırdık...
Sayfa 116Kitabı okudu
DÜNYAYA ÇOCUK GETİRMENİN REDDİ
İştahını köreltmiş ve kayıtsızlığın sınır biçimine yaklaşan kişi artık kendini sürdürmek istemez; üstelik aktaracak hiçbir şeyinin de olmayacağı bir başkasında yaşamaktan tiksinir; onu tür ürkütür; bir canavar'dır o - ve canavarlar döl vermez. "Aşk" onu hâlâ büyülemektedir: Düşüncelerinin ortasındaki sapmadır o.
Sayfa 133Kitabı okudu
El Etek Çekme
…Zira şüphelerine bir cevap ve ümitsizliklerinden bir kaçış bulmaya burun büken herkes gibi, sen de kendini asmak için doğmuşsun."
Sayfa 155Kitabı okudu
Reader Follow Recommendations
Kusurlarından yararlanamayanları, eksikliklerinden çıkar sağlayamayanları ve kayıplarıyla zenginleşmeyenleri haklı olarak horgörürüz; tıpkı insan olmaktan ya da sadece olmaktan acı çekmeyen her insanı horgördüğümüz gibi. Böylelikle birini "mutlu" diye adlandırmaktan daha ciddi bir hakaret, ya da ona "bir hüzün temeli" atfetmekten daha büyük pohpohlama olamaz... Neşenin hiçbir önemli fiile bağlı olmamasındandır bu; deliler dışında da hiç kimse yalnız başınayken gülmez.
Var olurum, hissederim ve ânın keyfince -ve kendime rağmen- düşünürüm. Zaman beni oluşturur; beyhude yere ona karşı çıkarım - ve olurum. Temenni edilmemiş olan şimdiki zamanım cereyan eder, bende cereyan eder; hükmedemediğimden, yorumlarım onu; düşüncelerimin kölesiyimdir, onlarla oynarım, tıpkı bir mukadderat soytarısı gibi...
Kendimizi yok etme fikri, buna ulaşma yollarının çokluğu, kolaylığı ve yakınlığı sevindirir ve ürkütür bizi; zira kendimiz hakkında geri dönüşsüz bir şekilde karar verdiğimiz o hareketten daha basit ve daha korkunç bir şey yoktur. Tek bir anda bütün anları ortadan kaldırırız; bunu Tanrı bile yapamazdı. Fakat palavracı iblisler olduğumuzdan sonumuzu erteleriz: Özgürlük gösterişinden, kibrimizin oyunundan nasıl vazgeçebilirdik ki?..
Sayfa 45Kitabı okudu
Mutsuzluğun Bilinci
Hangi günahı işledin de doğdun? Hangi suçu işledin de varsın? Acın da kaderin gibi sebepsiz. Hakikaten acı çekmek, nedenselliği bahane göstermeden dertlerin istilasını kabul etmektir; çılgın tabiatın bir lütfu gibi, bir negatif mucize gibi...
Sayfa 37Kitabı okudu
Ancak tümünü sakince gözden geçirirken, benim için ve tüm erkekler için, yaşamdaki, tüm yaşamlardaki en büyük şeyin kadın olduğuna, gökyüzünde yıldızlar kaydığı ve göklerin sonsuz değişimde aktığı sürece de hep kadın olacağı sonucuna varıyorum. Emeğimizden ve gayretimizden, icat ve hayal kurma oyunumuzdan, cenklerimizden, yıldız gözlemimizden ve Gizemden daha büyüğü; hepsinin en büyüğü kadındır.
Sayfa 326Kitabı okudu
İçimdeki bildik Âdem'di sanırım; Tanrı'nın buyruklarına ilk isyan eden o ilk babamızın gölgesiydi. İnsan en tuhafıydı yaratılanların; doymak bilmez, hoşnut kalmaz, Tanrı'yla ya da kendiyle asla barışık olmayan, günlerini huzursuzluk ve boş gayretlerle geçiren, geceleri kasıtlı ve yanlış arzuların nafile düşleriyle dolu.
Sayfa 289Kitabı okudu
Uygarlık ve Havailik
İncelikleriyle toplumun hem doruklarına hem de kıyısına yerleşen o sevimli varlıklar olmasa, ataletle görgünün zeki ve beyhude zaaflara gereksiz yere kattığı yasalara, âdetlere, kalpten kopan pasajlara nasıl tahammül ederdik?
Sayfa 15Kitabı okudu
Fanatizmin Şeceresi
Dinden uzaklaştığında bile insan dine tâbi kalır; bütün çabasıyla tanrı benzerleri yaratır, sonra da benimser bunları ateşlikle: İçindeki kurgu ihtiyacı, mitoloji ihtiyacı, apaçık gerçeğin ve gülünçlüğün üstesinden gelir.
Sayfa 9Kitabı okudu
