Şimdi geçmişe gidebilseydim eğer,
7 yaşımda ki halime dönmek isterdim Albayım.
Öğlen eve gidip ekmek arası domates yapıp tekrardan sokağa çıkardım.
Üstüm başım toz toprak içinde eve geldiğimde,
Annemin aferin oğluma deyip fırça atmasını isterdim.
Sokakta top oynayıp, Saklambaç oynayıp,
Kovalamaca oynayıp;
Terlemek isterdim.
Terli terli su içip hasta olmayı isterdim.
Yukar ki mahalleden çocukların bizim oraya inip miskette meydan okumalarını isterdim.
Taso oynamayı özlerdim Albayım.
Olmamış inciri yiyip ağzımın kenarında yara çıkmasını özlerdim.
Komşunun erik bahçesine dalıp,
Arkamızdan bize bağırmasını özlerdim.
Sorsalar keşke bana en çok neyi özlerdin bu hayatta diye,
Ben herhalde en çok çocuk olmayı özlerdim Albayım.
İşe giderken çocukluğumla karşılaştım. "Naber lan" dedim.
"İyi abi" dedi.
"Ben senin 20 yıl sonraki halinim, nereye gidiyosun?" dedim.
"Okuldan kaçtım" dedi.
Baktım sıfatına; önlüğün tek yakası sökük, kolu sümüklü, çanta filan taşıyor bir de. Acıdım ibneye..
"Sen nereye gidiyorsun" dedi.
Çekim arası yenilen domates, zeytin, salatalık ve peynirle, her şeyden öte alın teriyle dolu koca bir ekmek sanki hiç yenmemiş gibi. Birkaç oyuncunun aklında, “Belki yarın köfte yeriz“ düşüncesi.
ÜNAL YALTIRIK
Diyarbakır'da İlkokul
8 yaşında herhalde Diyarbakır'a geliyorsunuz, 1940-41 arası... Kabaca 8-12 yaş arasında Diyarbakır'dasınız diyebilir miyiz?
Evet. İlkokula orada başladığım için o hesaba geliyor. 8 yaşında ilkokula Diyarbakır'da başladım.
Diyarbakır'daki evinizi hatırlıyor musunuz? Nasıl bir evdi?
El kaldırsın çabuk :)
Sabah kahvaltısından sonra kendini sokağa atan, sadece karnı acıkınca eve gelen hatta oturup yemek yemeyi bile zaman kaybı olarak görüp ekmek arası domates peynirle sokakta karnını doyuranlar…
Sayfa 34 - Elma
Ve geldik günün sonuna...
Hayalî Yeşilçam filmini o günlük çekimleri bitti. Herkes yorgun,herkes bitkin. Karakter oyuncularına ve figüranlara yevmiyeier dağıtıldı. Çekim arası yenilen domates,zeytin,salatalık,peynirle- her şeyden öte alın teriyle- dolu koca ekmek sanki hiç yenmemiş gibi. Bir-kac oyuncunun aklında, " Belki yarın köfte yeriz," düşüncesi...
Sayfa 32Kitabı okudu
