Hayattan çok az şey istedim - ama o, o kadarını bile
esirgedi benden. Azıcık güneş, kırlar, bir lokma ekmek
bir lokma huzur, canımı fazla yakmayacak bir yaşama
bilincim olsun ve bir de ne kimseye muhtaç olayım ne el
âlem bana muhtaç olsun. Bu kadarı bile esirgendi benden, hani yüreğimizin katılığından değil de, paltomuzun
düğmelerini açmaya üşendiğimiz için dilenciyi başımızdan savarız ya, işte o şekilde.