Kar rüyalarda yağdığı gibi uzun uzun ,sessizce yağarken cam kenarında oturan yolcu yıllardır tutkuyla aradığı masumiyet ve saflık duygularıyla arındı ve kendini bu dünyada evinde hissedebileceğini iyimserlikle inandı
Bir sabah uyandığımda Nergis' i yanımda göremedim,bir tepenin başındaydık ,araya araya aşağıdaki uçurumda olduğunu gördüm. Kendini atmıştı ,yuvarlanarak aşağı indim, kayalar, dikenler her yanımı yırttı, sürüne sürüne yanına gittim hâlâ yaşıyordu ama kolları bacakları kırıktı, kucağıma koyduğum başı da kandan sırılsıklam olmuştu. Gözlerini açtı, onu gördüğümden beri ilk kez konuştu. " Ben bir insandım abla " dedi, son sözleri de bu oldu zaten ,başka bir şey demedi .