İş insanı temizliyor, güzelleştiriyor, kendisi yapıyor, etrafıyla arasında bir yığın münasebet kuruyordu. Fakat iş aynı zamanda insanı zaptediyordu.
Sayfa 363Kitabı okudu
Yıldızlar birbiriyle konuşabilir, insan insanla konuşamaz.
Sayfa 112Kitabı okudu
Eski şapkalarımız, ayakkabılarımız, elbiselerimiz gün geçtikçe bizden birer parça olmazlar mı? Onları sık sık değiştirmek isteyişimiz de bu yüzden değil midir? Yeni bir elbise giyen adam az çok benliğinin dışına çıkmışa benzer: Kendinden uzaklaşmak, ona bir değişikliğin ardından bakmak ihtiyacı, yahut "Ben artık bir başkasıyım!" diyebilmek saadeti.
Sayfa 18Kitabı okudu
Reader Follow Recommendations
Bekleyip durur insan. Hiçbir şey olmaz. İnsan bekler, bekler, bekler. Şakakları zonklayana dek düşünür, düşünür, düşünür. Hiçbir şey olmaz. İnsan yalnız kalır.
Sayfa 42Kitabı okudu
Bu bir şeftalinin öyküsü. "Beni keşke yoksul çocuklar yese," diyen bir şeftali.
