Engellilerin Bilmesi Gereken Tüm Yasal Haklar tüm detaylar ile...
Anayasanın 10 Maddesine ilave edilen (2010 yılı referandumunda ) cümlede pozitif ayrımcılık gereği ''engelliler hakkında alınacak tedbirlerin eşitlik ilkesine aykırı olamayacağı'' ifadesi yer alır. • Anayasanın 42. maddesi 8. fıkrası; “Devlet, durumları sebebiyle özel eğitime
"Gençken, en su katılmamış kayıtsızlıklar, en sinik öküzlükler için bile, özürler icat etmeyi başarırız, yok tutkulu kapristi ya da kim bilir hangi acemi romantizmiydi diyerek. Ancak daha sonra, sırf iyi kötü 37°’de ayakta kalabilmek için dahi yaşam sizden, kurnazca hesap, zalimlik, kötülük olarak neler talep edebileceğini gayet açık biçimde ortaya koyduğunda, insan farkına varmaya başlıyor, her şeyi yerli yerine oturtuyor, bir geçmişin içerdiği tüm rezillikleri anlayabilmek için sağlam bir zemine gelmiş oluyor. Bunu başarmak için tek yapılacak şey insanın kendisini ve aslında ne tür bir süprüntüye dönüştüğünü titizlikle incelemesidir. Artık gizem de kalmadı, avanaklık da, bugüne kadar yaşamayı başarabilen, bunu yapabildiğine göre nasıl olsa tüm şiirini de tüketmiştir. Sıfıra sıfır elde var sıfır, işte yaşam."
Benlik duygusu yüksek olan insan/yazar/sanatçı kendisini çok iyi gösteren fotoğraflar/yazılar ister çoğu zaman. Ziya Osman Saba'nın Mesut İnsanlar Fotoğrafhanesi'nde şair olan anlatıcı-özne de böyledir. Şöyle der: “Güzel göründüğüm bir fotoğraf çektirmek istiyorum.” Fotoğrafçı sahte bir şekilde tebessüm etmeyen doğal bir fotoğraf çekmek ister, “lütfen zorla gülümsemeyin' der. Ne var ki sıfır derecede bir görüntü elde edemez. Öykü şu cümle ile biter: “Beyim, mazur görün, sizin fotoğrafınızı çekemeyeceğim!” Bu öyküye yazınsal değer kazandıran öge de olmak ve görünmek kiplikleri arasında yaşanan bu tereddüt, bu gerilim hâlidir.
Sayfa 117Kitabı okudu
Görüngüler bize dolaysızca verilebilecek biricik nesnelerdirler, ve onlarda dolaysızca nesne ile ilişkili olan ise sezgi olarak adlandırılır. Ama bu görüngüler kendilerinde şeyler değildirler; tersine, yalnızca tasarımlardırlar ki yine kendilerinin nesneleri vardır—bir nesne ki artık bizim tarafımızdan sezilemez ve bu yüzden görgül-olmayan olarak,
