YERÇEKİMLİ KARANFİL / Edip Cansever, 1957
Biliyor musun az az yaşıyorsun içimde
Oysaki seninle güzel olmak var
Örneğin rakı içiyoruz, içimize bir karanfil düşüyor gibi
Bir ağaç işliyor tıkır tıkır yanımızda
Midemdi aklımdı şu kadarcık kalıyor.
Sen o karanfile eğilimsin, alıp sana veriyorum işte
Sen de bir başkasına veriyorsun daha güzel
O başkası yok mu bir yanındakine veriyor
Derken karanfil elden ele.
Görüyorsun ya bir sevdayı büyütüyoruz seninle
Sana değiniyorum, sana ısınıyorum, bu o değil
Bak nasıl, beyaza keser gibisine yedi renk
Birleşiyoruz sessizce.
“ÖLÜM NEDEN VE NASIL GELİRSE GELSİN... SAVAŞ SLOGANLARIMIZ KULAKTAN KULAĞA YAYILACAKSA VE SiLAHLARIMIZ ELDEN ELE GEÇECEKSEVE BAŞKALARI MİTRALYÖZ SESLERİYLE,SAVAŞ VE ZAFER MARALARIYLA CENAZELERİMİZE AĞIT YAKACAKLARSA ÖLÜM HOŞGELDİ, SAFA GELDİ...
~CHE GUEVARA~