Beyaz önlüğü ile hastahanelerde hastabakıcı, hakiler içinde at üzerinde cephedeki onbaşı, karargahın tercümanı, komuta kadrosunun yakın dostu, yakın tarihin bizzat içindeki tanığı. Halide edip Mor Salkımlı Ev den sonra anılarını 1922 ye kadar olan kısmını bu yapıtıyla güzel ve akıcı bir dille anlatmış.
Bu dönem içinde esinlenip yazdığ eserleri de var olduğu anlaşılıyor, Adını Yakup Kadri den kaptığını itiraf ettiği Ateşden Gömlek mesala...gibi...
Mustafa Kemale ve İsmet İnönüye hayranlığını teyi ediği su götürmez bir realite de olsa ; bazı örneklemelerle Atatürk' e hafif den iğnelemelerde bulunmasını yadırgamaktayım..
Savaş ve askeri konulardan anlamadığını, diplomasinin de kendine çok yakın olmadığını samimi ifadelerinden anlıyoruz.
anlıyoruz,
Yunan ordusunu İzmir'e doğru geri çekilme zamanında olsun işkal zamanında olsun Anadolu halkına yaptığı zulme şahitlik yaptığında, bu vahim ve elem dolu hadiselerin maden suyu deposunda geçirdiği bir gece de intiharı dahi düşlemesine rağmen, İnsanlığı, insancıllığı, ve barışı yüreğinden eksilmediğini " Ey Allahım, bütün insanlara, onlara senin çocukların olduğunu ve birbirine öğretmenin zamanı gelmedi mi?" ifadesiyle ne güzel feryat ediyor...
Kitapta bazı bilgi hatalarının olduğunu da belirtmeliyim. Atatürk'ün Anadoluya 1919 Nisanın da çıktığını belirtmesi gibi. Oysa, o tarih İtilaf Devletlerinin Osmanlı (İstanbul hükümetine)
ültümotom verdiği tarihtir...
176 syf.
·
Not rated
Aziz Nesin'in şiirleri muhteşemdi. Ali Nesin'in resimleriyle günüme verdiği huzur, özlem, elem daha ifade edemeyeceğim yaşatılan binlerce duygu için de ,kültür hizmeti için de çok teşekkürler...
Birinci mektub mektubat 1. mektub
بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ
وَ بِهِ نَسْتَعِينُ
Birinci Mektub
Hırs ve ihtirasın ne kadar elem verici sonuçları doğurduğunu gözler önüne seren bir eser. Aşk ile harmanlanmış olarak arzunun ön planda olduğu bir eser.
İşte şaheser diyebileceğim bir kitaptı. Anlatımıyla olsun, yaşatışıyla olsun insanı ilk satırdan içine çeken elem dolu bir aşk hikayesi. Bir talihsizlik hikayesi de denebilir. Bir yerme hikayesi, bir geçmişin etkisinin işlendiği bir hikaye de denebilir.
Okurken böylesine kalemine güç gelmiş bir yazara sahip olduğumuz için şükrettim. Benzetmeler şahane. Edebiyatı tam olarak yaşadım diye düşünüyorum. Çiçeğine böceğine girdim kırlarda, tanıklık ettim birkaç Türk'e. Ayrıca kitaptaki karakterler tamı tamına Anadolu insanıydı. Bu konuda biraz ilkel milliyetçiyimdir. :) Balolarda tuvaletlerle dolaşan insanlara nazaran üstdonu giyen bir kadının hikayesini okumak daha da yakınlaştırıyor beni benliğime. Çeşitli bakış açılarından yansıtılmış bölümlerle dolu. Fakat açıkçası Dudaktan Kalbe düşüncesini hâlâ anlayabilmiş değilim. Salim kafayla baş başa kalınca bulmayı ümit ediyorum.
Türk Milletinin dünya üzerinde yaptığı en büyük hatalardan biri. Büyük kardeş katli. Suçlu? Her İki tarafta. Bir tarafta Tebriz ve Özbek Ellerinde Sünnileri katleden Anadolu'da karışıklık çıkartan İsmail diğer tarafta Anadolu'da Öz be Öz Türkleri katleden Yavuz...
Sonuç elem bir durum. Belki bugün ecdadın hüküm sürdüğü İran'ın Türk olmamasının yegane sebebi...
