edebiyat çağın, yazarın ve toplumun bir aynasıdır. Yükselen bir ivme ile değişen çağda sanayi ve tıp imkanları da aynı oranda gelişiyor. İnsanların daha öncesinde sahip olmadıkları imkanlara ulaşabiliyorlar. Bunların getirisi ile birlikte yeni bir konfor alanı açılıyor. Daha önce edebiyatta farklı alanlardan bakılmayan yerlere ışık tutuluyor. Sanayi kentlerinin içinde kaybolan insanlar, toplumun birey üzerindeki etkisi ve bireyin kendini gerçekleştirmesi gibi kavramlar edebiyata giriyor. Albert Camus'un absürt anlayışı ve Sartre'ın bulantısı gibi edebi düşünceler ortaya çıkıyor. Bizim edebiyatımıza da 1950ler ve ondan sonrasında etkili oluyor. Yusuf Atılgan'ın Aylak Adam kitabı bunun ilk örneklerinden verilebilir. Daha öncesinde döneminde yazılmış olan ne sosyalist düşüncedeki eserlere ne de milli değerleri baz alarak yazılan esere benziyordu. Diğer yazarlarımız köylüyü anlatırken, kaybolan değerlerimizi anlatırken artık modernist bir şekilde birey ele alındı. Metinlerarasılık, üst kurmaca, ironi ve kolaj gibi tekniklerde edebiyatımıza giriyor. Yusuf Atılgan'ın Türk Edebiyatı'nda öncülüğünü yaptığı bu türde ise yeni başyapıtlar verilmeye başlanacaktı.
Netice olarak biz fransız post modernist edebiyatından hem teknik olarak hem konu olarak etkilendik.