Bilmezden gelmek bazen en iyisi.Bilmemeyi istiyorsun çünkü.Öyle olmamasını istiyorsun.Gerçeğin öyle olmamasını.Ama elinden bir şey gelmiyor.Kendi gerçeğini yaratıyorsun sonra, o gerçeğe öyle bir sarılıyorsun ki seninle beraber herkes inanıyor.
Savaşların en büyüğü kendi nefsimizle olandır, buyurmuştu Hazreti Muhammed.
Reader Follow Recommendations
İnsan hayatı karşılıklı olarak kandırılıp hiçbir şeyin farkına varmadan birbirlerini incittiği ve bu tuhaflığın bariz bir şekilde ortada olduğu örneklerle dolu.
Sevgiliyle aynı çatı altında sabahladıkları için kendini sevgiliye yakın zanneden nice ahmaklar yaşar şu dünyada.
bazen öğrenmenin tek yolu yaşamaktır.
..
Sonra şu sözlerle sona eren bir dua etti: “Allah’ım, elimden geldiğince Seni algılamaya çalıştığımı biliyorsun.Sana doğru izlediğim tek yol Senin hakkındaki bilgim oldu.Bu yüzden bağışla beni!”
Bir daha gözlerini açmadı.Tarih, 4 Aralık 1131’di.Ömer Hayyam seksen dört yaşındaydı, 18 Haziran 1048’de şafakla doğmuştu.
Hayat yangın gibidir.Yoldan geçenin unuttuğu alevler, rüzgârın önüne katıp savurduğu küller; işte, bir insan ömrü gelip geçmiştir.
İnsan içinde bulunduğu umutsuz koşullarda bazen bir zinciri bir saç teliyle koparabileceğini sanır.
Sıradan bir hayat en iyisi.Onunla savaş, bununla mücadele et derken, sonunda hayatından oluyorsun.
Para ve malzeme verebilecek sürüyle insan var, ama vaktini ve sevgisini verecek insan çok az çıkıyor.
Basit insan ilişkilerine hasretim.
Tüm bahar bir tek tomurcukta gizli olabilir.
İnsanda en ender rastlanan şey, kendine ait bir davranıştır.
Dünyada çok şey olmak kolay da, insan olmak zor.
