Bugün muhteşem bir söz okudum. Şöyle diyordu: “Aniden olmadı, birikti. Yavaş yavaş doldu, sonunda taştı. Bugün attığım üç beş adım yormadı beni, dün yürüdüğüm kilometrelerce yol nefesimi kesti. Doldum, taşıyorum artık. Ve siz sadece bugün taştığımı görebiliyorsunuz…”