Elif Osmanoğlu
@elif_osmnglu
Okudu, okuyor, okuyacak; bazen de anlattı, anlatıyor, anlatacak.
Türk Dili ve Edebiyatı öğretmeni
Yüksek Lisans
İstanbul
1266 reader point
Joined on October 2019
Okuma Hedefleri
Mehmet Eroğlu romanları okumaya bu kadar geç kaldığım için üzgünüm. Hem kurgusu hem üslubu ile edebiyatımızda böyle güzel eserler vermiş birini nasıl bu kadar geç keşfettim diye kendime kızıyorum.
Fakat bu romanı beni diğerleri kadar ( 
Adını Unutan Adam 
Kendi Hayatında Ölme Vakti) etkilemedi.
Bir ayyaşın güncesini olduğu gibi yayınlamaktan söz eden üst kurmacanın aksine, farklı kişilerin mektupları ve notları ile kurgusal bir bütünlük yaratmaya çalışır yazar. Dağınık bir hava verdi bu bana ve araya sıkışan aforizmaları olmasa üslubunu da bir ayyaşa uygun bulmadım. Yine de okumaya değer.
Reader Follow Recommendations
Durdurulamayan İnsanlık: Dünyanın Hâkimiyetini Nasıl Ele GeçirdikYuval Noah Harari · Kolektif Kitap · 2022827 okunma
Engin Geçtan ile tanışmam ilk kurgu eseri olan 
Kırmızı Kitap ile olmuştu, bundan 15 yıl önce sanırım. Zaman içinde bir çok eserini okudum fakat iki defa okuduğum tek kitabı odur ve gerçekten de ikinci kez okuduğumda hikâyenin değişmesi beni şaşırtmıştır.
Bu kitabında da çok farklı bir kurguyla ruhları tarihin farklı zamanlarında gezinen kahramanları merak uyandıran macera dolu bir hikâyeyle karşımıza çıkarıyor. Günümüz ile tarihin harmanlandığı ve yazarın yine zekâsına hayran bıraktığı sürükleyici bir roman olmuş. Ruh göçü, tenasüh, reankarnasyon ve daha bir çok adı olan olaya inanın ya da inanmayın, bu kitapta siz de mutlaka bir parçanızı bulacaksınız.
Burhan Sönmez ile tanışmam ödüllü romanı 
Masumlar sayesinde olmuştu. İçeriğinden çok üslubuyla beni etkileyen bu romanından sonra 
Labirent ‘i okumuş ve her ne kadar kurgusuyla şaşırtıcı gelse de yine dilinin büyüleyici tarafı beni daha çok etkilemişti.
Yazarın ilk romanı olan Kuzey’i ise daha az önce bitirdim ve beni etkileyen şey bambaşka. Üstadım Tanpınar başta olmak üzere rüya ile uğraşan, rüya ile gerçek arasında bir yerlerde arafta kalan, böylece kim olduğunu ve kaç farklı hayat yaşadığını çözemeyen kahramanları anlatanlar hep ilgimi çekmiştir. Bu eser de masalsı dili, efsanelerden ve mitolojiden beslenen içeriği sayesinde gerçeğin nerede bitip rüyanın nerede başladığını anlamadığımız, adeta iç içe geçmiş rüyalar izlenimi veren bir kurguyla başımı döndürdü. Bazen uykudan uyanmak istemediğim, bazense kan ter içinde uyanıp “oh be rüyaymış!” dediğim karanlık gecelerde yeniden uykuya dalıp kaldığım yerden devam ettiğimde, işte tam olarak bu kitaptaki kahraman gibi hissediyorum.
Burhan Sönmez hayat hikayesi ile de en az eserleri kadar insanı sarsan bir yazar. Onu tanımasam eksik kalırdım.
Bir edebiyat öğretmeni arkadaşımla konuşurken, yazarların yaşadıkları çağa en iyi ışık tutan tanıklar olduklarından bahsetmiştik ve şöyle devam etmişti muhabbet:
Öyle bir devirde yaşıyoruz ki bunları kaleme alsak elli-yüz sene sonra okuyanlar “Amma da uydurmuş, hiç gerçekçi değil!” diyebilirler. Tabii gelecekte kitap okuyan insan kalmış olursa.
Bu kitabı okurken işte bu muhabbet geldi aklıma. 
Turhan Yıldırım çağının aynası olmayı başardığı hikayelerinde sıradan okura seslenmiyor. O yüzden bu kitabı hepiniz okuyun diyemem. Bu kitabı okumak için üst kurmaca, pastiş, parodi, tarihe yöneliş gibi postmodern edebiyatın kullandığı tekniklere teşne olmak gerekir ki yazarın emeli anlaşılsın.
Ayrıca atıfta bulunulan birçok usta yazarı , önemli isimleri tanımak, tarih sayfalarındaki kara lekeleri, insanlığın çürümüş yanlarını ve bu ülkenin geçirdiği kara günleri bilmek hikayelerin art alanını kavramak için şart. Haa, bilmiyorum öyleyse okumayayım, diye de düşünmeyin çünkü bilmemek değildir ayıp olan. Yeni yazarlarla tanışmış olursunuz, tarihin karanlık sayfalarını karıştırmış olursunuz, insanlığınızdan utanırsınız ve insan olma yolunda bir adım daha yol almış olursunuz…
İçinde insanlığa dair umudu olmayanlar yazar olamaz diye düşünüyorum. Bu yüzden her kitap, içindeki tüm kötülüklere rağmen, umudun sesidir. Kulak verelim.
Dikkat eksikliği, yaptığımız işe odaklanamamak, unutkanlık gibi problemlerden yakınan insanların sayısında inanılmaz bir artış olduğunu fark eden araştırmacı gazeteci 
Johann Hari “neden odaklanamıyoruz?” sorusunun peşinden giderek bu alanda çalışmalar yapan bir çok önemli insanla görüşür. Bunlardan bazıları “The Social Dilemma” belgeselinin de konuklarıdır. Kitapta adı geçtiği için belgeseli izlediğimde, yazarın kişisel hikayesiyle bilimsel bir eser olma sıkıcılığından kurtardığı kitabın bir özeti olduğunu gördüm. Tabii ki kitapta çok daha fazlası var.
İnternettin ve dolayısıyla sosyal medya yaratıcılarının ticari çıkarları için ne gibi oyunlar oynayarak dikkatimizi çaldıklarını tüm çıplaklığıyla gördüm. YouTube içerik üreticisi olduğum süreçte bunların çoğunu araştırmış ve insanların dikkatini çekmek için nasıl taktikler kullanıldığını öğrenmiş biri olarak beni bile bir çok yerde hayrete düşürdü yazar.
Bu bir kişisel gelişim kitabı değil. Olsa olsa bir ayaklanma çağrısı…
Sosyal medya detoksuna daha önce de girmiştim ama bu kez kalıcı olacağını düşünüyorum. Telefonumdaki gereksiz uygulamaların hemen hepsini sildim.
