ELİF SEVİNÇ
ELİF SEVİNÇ
@elif_svnc
Lisans
15 February 1997
68 reader point
Joined on January 2021
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
Her kitabın okunmak için bir vakti vardır. Bu kitabın da öyle olduğunu düşündüm ve okumak için hep erteledim durdum ama şimdi keşke daha önce okusaymışım diyorum. Kısaca özetlemek gerekirse; zor bir yaşam süren küçük ve kimsesiz bir kızın, güçlü bir kadına dönüşmesini anlatıyor. Sevgili Jane Eyre, yolculuğumuz boyunca deli gibi istediğim şey; çok sevilmen ve kendi gerçek mutluluğunun peşinde olmandı, öyle de oldu. Yaşadığın onca zorluktan sonra sonunda hakettiğin mutluluğa kavuştuğunu bilmek gerçekten çok güzel :) Dilerim zorluklar karşısında yılmayan, ezilmeyen Jane Eyre umut olsun hepimize...
Kitabın başından sonuna kadar hep şunu düşündüm:
“İnsan bu kadar zorluğun içinde neredeyse açlıktan ölecekken bile gerçekten bu kadar ahlaklı kalabilir mi?”
Senede birkaç defa okuduğum kitaplardan biri. Heralde her gün okusam yine sıkılmam :) yine çok özlediğimi farkettim ve okudum.
“Yıldızlar gözlerden uzak bir çiçek sayesinde güzeller...”
Reader Follow Recommendations
Kitabı çok uzun zamandır okumak istiyordum bu yüzden büyük beklentiyle okumaya başladım ama ne yazık ki beklentimi pek fazla karşılayamadı. Özellikle ilk bölümü okurken çok sıkıldım ama Allahtan sonrası merak uyandırdı ve böylece devam edebildim. Aslında verdiği mesaj çok güzeldi o yüzden yine de iyi ki okudum diyebiliyorum. Kitaptaki sevdiğim iki sözle bitirmek istiyorum;
Scout: Atticus bana sıfatları kaldırırsan geriye gerçekler kalır demişti. Siyah insan, beyaz insan, zengin insan, fakir insan, şu insan bu insan. O zaman durmayalım kaldıralım sıfatları. Geriye “insan” kalır sadece “insan”. Kimseyi ötekileştirmeden, herkesi sadece insan olarak kabul edersek, belki de insan gibi yaşayabiliriz...
Atticus: Başka insanların yüzüne bakabilmek için ilk önce kendi yüzüme bakabilmeliyim. Başka insanların çoğunluğunun düşüncelerinden bağımsız hareket eden tek şey, insanın vicdanıdır.
O yüzden durma sen de vicdanına kulak ver...
Uzun süredir okumaya niyet ettiğim ancak bir türlü başlayamadığım dostum... o kadar etkiledi ki, ya ben bunları yaşasaydım tepkim nasıl olurdu, ne yapardım diye sürekli düşünüp durdum(sanırım pandemide olmamız da etkiledi). Karakterlerden en çok doktorun karısından etkilendim, en çok ona üzüldüm çünkü diğerleri zaten kördüler ve bir şekilde bununla yaşamayı öğrendiler ama doktorun karısı olayların en yakın tanığıydı, her şeyi gördü ve olayları derinden yaşadı, hem de diğerlerine karşı her zaman kendini sorumlu hissetti ve bu sorumluluk o kadar büyüktü ki bazen altından kalkmaya çok zorlandı, ağladı, çoğu zaman ağlattı ama sonunda bu sorumluluğun üstesinden çok güzel geldi... ve kitaptan öğrendiğim şeylerden biri de şuydu; aslında ahlaki değerlerimizin de koşullara bağlı olduğunu, koşullar kötü olduğunda nasıl da bir hayvandan farksız olduğumuzu, ne kadar aciz olduğumuzu en çok da şükretmemiz için ne kadar çok sebep olduğunu anladım... kısacası kitaptan bir sürü ders çıkardım, beğenerek okudum ve bitmemesini çok istedim... kesinlikle okumaya değer, pişman olmazsınız :)
