Elif Erol
@elifcimerol
Öğrenci
Üniversite
8 okur puanı
Haziran 2020 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Kafamın içinde birden bir şeyler karışıp duruldu.
Şimdi tıkır tıkır işleyen saatların arasında saatçinin canı sıkılıyordur. Saatların tıkırtısıyla içinin sıkıntısı arasında bir ilgi vardır sanki. Bu durmayan tıkırtı dünyanın düzeni gibi birşeydir. Değişmez. Dursa sıkıntısı geçecek belki. Oysa bu sıkıntıyı yaratan kendisidir.
Okur Takip Önerileri
Bütün uyanık düş görenler gibi o da az bencildir. Dükkânın içini göreceğim de ne olacak? Duvarlarda durmadan işleyen saatlar asılı olduğunu bilmek bana yeter. Adını da bilmek istemiyorum. Soyadıyla dükkânı arasındaki zıtlık içimi burkuyor.
Yatakta kendi kendime yalnızım. Uyuyamıyorum. Oda karanlık. Pancurlar kapalı. Gene de bir çocuk ağlaması duyuluyor. Uzak, çok uzak bir yerden gelir gibi. Sıkıntılı. Sanki gelecek günlerine ağlıyor. İçim daralıyor. Yorganın altında büzülüyorum. İyi şeyler düşünmek istiyorum. Uyusam da bari düşte çıksam bu kasabadan. Olmuyor.
Neden böyle olduk biz? Ana–kız değil, sanki yabancıyız. Sebebi ne bunun?
Bense hep burada kalacağım, kendi kendimle. İnsan kendine acır mı? Ben acıyorum.