O sırada babası Mamo yanına gelip yumuşak bir sesle "bak oğul" dedi "güneş hep aynı doğar, aynı batar. Sana da, bana da, başkasına da hatta kainata da... güneş hep aynıdır, lakin biz değişiriz. Sen büyür erkek olursun. Bense yaşlanıp ölürüm. Güneş bunu umursar mi? Gene doğar, gene batar. Ama sen sanmayasın ki, bizler Allahın unuttuğu bir yerdeyiz. O hepimizi ayrı ayrı sinar. Yükünü almis, yoluna koyulmuş bir deve gibi bizi de kendi çölümüze salar. En zor şeyleri de taşıyabilene yükler. Herkesin karanlığı da ayrıdır, aydınlığı da. Ayrıca unutmayasın ki; mükafatı da ayrıdır. Oğul! Allah'a tevekkül edesin, gönül gözünü açık tutasın ki; Onun mükafatını gorebilesin"