Her zaman mutlu hissedemezsin. Bazen kötü hissedersin ve bu hissi kontrol edemezsin. Ama eve dönüş yolunu bulabilirsin.
Sadece nefes al...
O sessiz anda, mutluluğu aramak zorunda olmadığını anlayacaksın...
O her zaman oradaydı. Onun farkına var ve ona değer ver. Çünkü mutluluk seninle başlar.
Kaybettiğini sandığın ne varsa yeniden düşün, bu kez biraz daha açık bir akılla. Hakikatin içinde hiçbir şey yok olmaz. Gerçek asla kaybolmaz. Sadece değişir.
"Bundan yirmi yıl sonra, yaptığınız şeylerden çok yapmadıklarınız için hayal kırıklığı yaşayacaksınız. O yüzden düğümlerinizi çözüp halatlarınızdan kurtulun ve sığındığınız güvenli limandan uzaklara yelken açın. Yelkenlerinizle rüzgarı yakalayın. Araştırın. Düşleyin. Keşfedin. "
"Bazen kaybolmuş gibi hissediyorum kendimi,"dedi çocuk. "Ben de, " dedi köstebek, "ama biz seni seviyoruz, sevgi insana yuvasını buldurur."
"Bence herkes yuvasına dönmeye çalışıyor, o kadar, "dedi köstebek.
Yıllar sonra yeniden buluştuk ama bu seferki buluşmamızın tadı bambaşkaydı. Verdiği dersler paha biçilemezdi. Bunu genç ve toy halimle okurken pek anlamamıştım, sadece o zamanlar cümlelerin dizilimi hoş bir nağme gibi gelmişti bana. Şimdi ise yaşayarak okudum adeta. Kızıyla, torunuyla, kocasıyla ve tek büyük aşkıyla yaşadığı ilişkilerde bütün hatalarını tüm çıplaklığıyla sergilemiş olması büyük cesaretti aslına bakarsanız.Hele bir de bunları torununuza anlatıyorsanız...Bütün bunların arasında en büyük haksızlığı da kendine yapmış olduğunu anlaması kaçınılmazdı tabi. Ama bu yaşam yolculuğunun kendine yaptığı yolculuk olduğunu anlaması da yıllarını almıştı, bu da beraberinde bir çok hatayı getirdi ki; hata yapa yapa doğruya ulaşmıyor muyduk zaten biz insanlar?Velhasıl kelam, YÜREĞİNİN GÖTÜRDÜĞÜ YERE GİT kulağa küpe, harika bir kitap kesinlikle. Okuma listenize mutlaka eklemenizi öneririm.