Bir cevap bulma arayışı azar azar artsa da veya buna bir an önce ulaşma düşüncesi süre boyunca çoğalsa da Hayy, merakın insanda hep ayni çoklukta ve belirsizlikte olduğunu bize göstermiş. Kitabin başlarında da olsa dikkatimi en çok çeken ve beni kendi türüm için şüphe ye düşüren ise; ilk basta diğer canlılardan daha geri planda kaldığımızı onlardan daha güçsüz, daha az fiziki silah sahibi veya daha az tüylü (örtülü) olduğumuzu fark eden insan yavrusu, onlara hükmetmeye, zarar verebilecek silahlar yapmaya ya da kendini onların parçalarıyla örtebileceğini fark ettiğinde neden kendini daha kutsal daha ilahi veya yüce görür? Kendini aslında kıyaslanmaması gereken konularda neden kıyaslar?