Sabitlenmiş gönderi
Bir elma insanlığı yaratmış olamaz. Elma yasaklanmalı. Elma ile aynı familyadan gelen soğan neden anılmaz acaba;soğanın kokusu mudur perileri kaçırtan?!
Nietzche Ağladığında adlı kitabında Irvin D. Yalom ,”Yaşarken yaşayın! İnsan yaşamını tamamlayıp öldüğü zaman , ölüm taşıdığı dehşeti yitirir! İnsan doğru zamanda yaşayamazsa asla doğru zamanda ölemez.” der.Cennette yeriniz garanti olsa hemen şimdi gider misiniz ? Muhtemelen hayır .
ece tekrar paylaştı.
Yüzünü uzak tut biraz
Dünya geçiyor olanca görkemiyle
Göremiyorum
Yüzünü yakın tut biraz
Dünya geçiyor olanca görkemiyle
Tat alamıyorum
Sayfa 78Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
İnanmak ,inandığın şeyi görmemeyi göze alıp kabullenmektir.
İnanç, insan aklının zorunlu olarak vardığı bir sonuçtur ve insan toplumlarından bunu kaldırdığınızda yerine koyulabilecek hiçbir şey yoktur.Toplumlar bazında inancı ortadan kaldırmaya hiçbir insanın gücü yetmeyecektir.Zira inancı ortadan kaldırayım derken ,yerine gayet insan yapısı ve ideolojiyle süslenmiş yeni dinler ikame etmek zorunda kalırsınız .
Tasavvuf şöyle söyler:”Senin biricik olman ,sende tecelli edenin ,asıl kaim olanın kanıtıdır .
Sen Tanrı’nın tek kanıtısın ,başka kanıt arama .”
“Ne gezersin taşrada ,kendinde ara !”
“Sana vereceğim sır şu : İnsan , gerçeği ancak yüreğiyle görebilir .Gözler ,hiçbir şeyin özünü göremez.”
“Acaba yıldızlar , günün birinde herkes kendi yıldızını bulsun diye mi yanıyorlar ?”
ece tekrar paylaştı.
“Daha anlayamamıştı, sonunda ölüm olan bir hayatta mutlu son olmasının mantığa aykırı olduğunu.”
Sayfa 356Kitabı okuyor
İnsanların tümü kendilerini nasıl rahat ettireceklerini düşünerek değil , insanlara verdikleri sevgiyle var kalırlar .
Kötülüklerin tek bir nedeni var , o da mutluluğumuzun ya da mutsuzluğumuzun kaynağının tamamen sevgiyle bağlandığımız nesnenin niteliğine tabi oluşu.
Meditasyon yapmak için bulunulan her teşebbüs onu reddetmedir.Sadece ne düşündüğünüzün ve ne yaptığınızın farkında olun, başka hiçbir şeyin değil.
İnsan eskisinden çok daha fazla sayıda insanla, çok daha kısa süreli, daha yüzeysel ilişkiler kurma eğilimindedir. Bu, soğuk bir günde karşılaşan bir grup kirpinin öyküsüne benzer. Kirpiler ısınabilmek için birbirlerine sokulurlar, ama dikenleri birbirine batar. Birbirlerinden ayrıldıklarında ise soğuktan rahatsız olurlar. İleri geri hareket ederek sonunda dikenlerini batırmadan birbirlerini ısıtabilecekleri en uygun uzaklığı bulurlar.
Kadercilik ve uyuşukluk çevreyle baş edememenin doğal sunuçlarıdır.
Kendimizi ve çevremizi anlayamamanın getirdiği ürküntü dış dünyanın tehlikeli bir alan olarak algılanmasına neden olur. İnsanın kendi içinde ürettiği kargaşa dış dünyadaki gerçek tehlikelerden çok daha korkutucudur.
Alan, yaşam istendiği gibi yaşanmadığında uzun ve sıkıcıdır.
