Heveslerin atına bindirdiğim Doludizgin geçip gittin önümden Korkulu öykülere boyandı takvim Şurda gerçeğin kaldı, burda gölgen.
Odandı, kitaplarındı, gençliğindi Günlerin aynasında tozlanır gider.
Seni nerelerde arasın şimdi Akşam vakti yolunu gözleyenler.
bədənin yandıqca
külün suya,
tüstün dumana.
sonsuzluğa.
əlvida!..
Sayfa 96Kitabı okudu
Dualar toprağı sürmez! Şükürler ekin biçmez!
Okur Takip Önerileri
Bir gün, “Bukowski ölmüş,” diyecekler ve gerçekten keşfedilip yaldızlanacağım.
“Her gün, sizin ağaçlık yollarınızda dolaşabildiğiniz ölçüde özgür ve rahat olarak, bu büyük kalabalığın kargaşası içinde dolaşacağım"
