Sıla
@els_
Uyuşuk parmak uçlarım, hayatımı çizmeye çalışıyor.
3/4
26 November 2006
215 reader point
Joined on October 2021
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
Onu ben çocukluğumdan,
İlk rüyalardan tanırım.
Yalnız yürüdüğüm zaman
Odur arkamdaki adım.
Onun korkusu, içimde
Ürkek bir dünya yaratan...
Sayfa 43Kitabı okuyor
"Benimsin sen... Benim... Bu alın, bu gözler, bu güzelim ipek saçlar benim... Tümüyle bana aitsin sen..."
Sayfa 76Kitabı okudu
"Sanırım Türkler fazla enayi çünkü Amerika'da bir dakika ışıklar kesilmiş de millet kıyamet koparmış. Oysa bizde sabaha kadar kesiliyor kimsenin gık dediği yok. Burada yaşayanlara acıyorum, daha doğrusu enayilere. Herkes koyun gibi. Hiç tepki yok. Yazık..."
Reader Follow Recommendations
Herhalde Pollyannacılık oynamasam ve ümitlerim, isteklerim olmasa tımarhanelik olmuştum. Bazen beni teselli edemeyecek şeyler oluyor.
Dünyanın ne kadar acımasızlıklarla dolu olduğunu biliyorum. Tabii tamamiyle değil. Bazen de her şey çok güzel, her şey çok mutluluk verici, mükemmele yakın. Ama bazen de inanılmaz korkunç.
Benim için hayat çok romantik, fakat kendimce. Etraf hiç de romantik değil.
Kimse romantikliği yaşamıyor ki. Çünkü romantikliği yaşamaya vakitleri, hatta düşünmeye bile vakitleri yok. Ben de hayal kurarak romantiğim. Yani yaşamıyorum. Sadece hayal.
Hayatım boyunca yaptığım, ayakta kalmak, mutlu olmak, başarabildiğim tek şey daha güzel, daha mutlu günleri beklemek oldu. Her zaman bir şeyleri bekleyerek yaşıyorum. Çoğunlukla da geleceğimi.
Dünyada sevdiğim çok az kişi var. Bazen bir insanı çok iyi tanıdığımı sanıyorum. Ama yanılıyorum. Bir insanı tanımak için bazen beş yıl bile yetmeyebilir. Veya o insanı tanırım. Ama yıllar sonra tanımadığımı anlarım. Belki de nedeni o insanın yıllar sonra değişmesidir.
'Kara Kitap'ı okumaya yazgılı 'Acılı Ülkemin İnsanları' okuttular bize 'Ak Kitap'ı...
SonsözKitabı yarım bıraktı
"Keşke hiç büyümesem, işte o zaman hep ipek saçlarım ve bebek cildim olurdu."
Kendimden bazen nefret ediyorum çünkü kendimi güzelleştirmek için yaptığım bütün çabaların tersi oluyor.
Ama ben her genç kız gibi olmak istemiyorum.
"İnsanın bazen Polyanna' cılık oynamaya ihtiyacı var. Çünkü insanlar her zaman mutlu olamazlar.
Mutlu olmak istiyorsanız mutlu olmak için çabalayın ve mutlu olacak sebepler bulun. Mesela ben, mutlu olmak için mutlu bir geleceğim olacağını düşünüyorum."
İnsan bir garip hayvandır ki, her şeye alışır, her alışmadığı şeyden korkar. Hatta bazen o kadar korkar ki, ölümü, dünyada en geçici şeylerden biri olan konfor alanından ayrılmaya tercih eder. (Büyük ihtimalle, ölüm korkusunun insan türünün hepsinde ortak olması da ölüm bir şahsa bir kere geldiği için alışılması imkansız olduğundandır.)
Sayfa 29Kitabı okudu
Acaba insanın içini dışına çevirseler, vicdanı ile başbaşa kaldığı zamanlarda gördüğü hülyalardan gözüne daha tiksindirici görünür mü?
Sayfa 32Kitabı okudu