Nefretten kasılsan bile o zayıflığı göstermezsin sen... Evet, tek başınayken bile nemlenmez gözlerin. Bu mümkün mü? İnsan bu kadar güçlü olabilir mi? Yoksa çok güçsüz, çok kırılgan olduğun için mi öyle görünmek istiyordun? O alaycı umursamazlığın seni koruyan bir tür zırh mıydı?
Sayfa 78Kitabı okuyor
"Bana yalan söylerken hiç yüzün kızarmıyor muydu, hiç utanmıyor muydun?" deyişini duyar gibiyim. Utanıyordum elbette, utanmak ne kelime, yerin dibine geçiyordum fakat yapmak mecburiyetindeydim...
Sayfa 57Kitabı okuyor
Çünkü seni niye terk ettiğimi aslında ben de tam olarak bilmiyorum. Belki başa dönersem, belki yaşadıklarımızı yeniden hatırlarsam, belki yeniden yaşamaya başlarsam, neden kaçtığımın yanıtını bulmuş olacağım...
Sayfa 15Kitabı okuyor
"Yoksa bir gönül işi mi?"
"Estağfurullah, memleket bu haldeyken..."
Sayfa 142
..ama sadece sen kanatıyorsun içimdeki yarayı.
Sayfa 113
" Sensizliğin, sürekli seni hatırlatmasından bahsediyorum. Korkunçtu."
" Zalimin en büyük başarısı, zulüm ettiklerini kendine benzetmesidir."
biteviye hayal kırıklığına uğrayınca, umut etmeye korkuyor insan.
Sayfa 70
dünyanın en güzel mezuniyet hediyesiydi senin gelişin.
Sayfa 61
yeryüzünde beni anlayacak tek kişi vardı, o da sendin. çünkü en çok sana acı çektirmiştim, en çok seni hayal kırıklığına uğratmış, mutluluğunu elinden almış, ruhunu incitmiştim. evet, kendimle birlikte senin de hayatını mahvetmiştim. belki "artık geçmişte kaldı, artık bunların hiçbir önemi yok" diyeceksin ama var.
Sayfa 37
demek ki sadece seçimlerimiz değil, rastlantılarda belirliyormuş insanın hayatını...
Sayfa 34
"Vatanı kurtaracak iradeye sahip olsa bile, kendi ömür çizgisini değiştirecek kudreti bulamazmış kendinde."
"Her zaman herkese böyle gülümsemez aşk, bu şansı heba etmeyelim."
Sayfa 99
Biz de Poe gibi, ızrdırabımızla alay etmeyi başardığımızda insan olmaya bir adım daha yaklaşacağız.
Sayfa 94Kitabı okuyor
..çok yorgunum. Kılımı kıpırdatmadan yüz yıl uyusam bile dinlenemeyecek kadar yorgun..."
Sayfa 93