Uyuyamayanın her gün yaşadığı çarmıh acısının yanında, İsa’nın bir kerecik çarmıha gerilmesi nedir ki?
Sayfa 19Kitabı okuyor
Yeisle birleşeceğim ruhuma karşı,
Ve düşmanı olacağım kendimin.
Tehlikeli hakikatlerin baş döndürücü sarhoşluğu gece yarısından sonra başlar.
Sayfa 22Kitabı okuyor
"Hiç" olabilmek..
Kendimiz hakkında aklımızdan çekingenlikle geçen şüphelerle yüzleşme cesaretimiz olsaydı, hiçbirimiz utanmadan bir "ben" sözcüğünü sarf edemezdik.
Sayfa 115Kitabı okuyor
Ağaç başka bir şey olmak istemez; oysa insanın aklı fikri başka şey olmaktır.
Cezamız yüreğimizdir bizim
Kendine tapmayan kişi daha doğmamıştır. Yaşayan her şey kendisini çok sever; hayatın derinlikleriyle yüzeyini kasıp kavuran dehşet başka türlü nereden gelirdi ki? Herkese göre evrendeki tek sabit nokta kendisidir. Eğer bir insan bir fikir için ölürse, bunun nedeni fikrin onun fikri olmasından, onun hayatı olmasındandır.
Saatler boyunca, başka saatleri bekleriz; zamandan artık kaçmayan anlatı, bizi yeniden sağlığın vasatlığına… ve tehlikelerinin unutulduğuna sokacak anları bekleriz…
Sayfa 68 - Metis yayınlarıKitabı okuyor
"...artık dökecek gözyaşı kalmayan, hâlâ döktüğü yaşların hatırasıyla yaşayan kimse mahvolmuştur..."
Uzak ilkbaharlar düşledim; sadece dalgaların köpüğünü ve doğumun unutuluşunu aydınlatan bir güneş. Toprağa ve her tarafta sadece başka yerde olma arzusu duyma derdine düşman olan bir güneş düşledim. Yeryüzündeki yazgıımıza bizi kim çarpıtmıştır? Bizi bu somurtkan maddeye zincirleyen kimdir?
Sayfa 66 - Metis yayınlarıKitabı okuyor