Aşkla saray inşa edilebiliyor ancak içinde yaşanmıyordu.
Sayfa 427Kitabı okudu
Ya geçmişi bir avuç kül gibi şu rüzgara savuracak, ya da acıdan ölüp gideceğim..
Sayfa 500Kitabı okudu
Ölümün gözünün keskin olduğunu söyleyenler budalalardı. İşte, yine yanlış kişiyi seçmiş, felaket, yönünü, sahnesini karıştırmıştı. Evet, tabi ki biliyordu, sanat eserinde öyküyü ileriye taşıyan kötülüktü; ama bunun için aşık kadının ölümünü seçmek, hayata değil, edebiyata yakışan bir trajediydi.
Sayfa 496Kitabı okudu
Neler söylediğinin farkında değildi. Kendi sesini bile duymuyordu. Farkında olduğu tek şey vardı: Sözcükler onun yerine yalan söylüyordu.
Sayfa 491Kitabı okudu
Okumak, hayat hakkında öyküler dinlemektir aslında. Zaman zaman okumaktan sıkılmamızın nedeniyse, karşılaştığımız hayatın kendine has bir lezzeti, gizi ve trajedisinin olmamasıdır..
Sayfa 464Kitabı okudu