Bazen çok şey istemez insan...
Hani biri beni çok sevsin, benim için yataklara düşsün, ölsün falan degil. Hatta durmaksızın "seni seviyorum..." demesine de gerek yok...
Bazen ihtiyacın olan tek şey telefonun alarmıyla uyanmamak. Mesela "Çay koydum, hadi uyan" sesiyle gözlerini aralamaktan daha güzel bir uyanış olabilir mi? Ya da gece üzerin açıldıgında omuzlarına kadar battaniye örten birinin "Seni seviyorum" demesine gerek var mı? Bazı davranışlar "Seni seviyorum..." diye fısıldamak degil, tüm dünyaya bunu haykırmak gibidir...
Bazen işte böyle oluyor...
İnsan sevildigini duymaya degil, sevildigini hissetmeye ihtiyaç duyuyor...
