Sabitlenmiş gönderi
Yaşam, küfemde taşıyamayacağım kadar ağır bir yük oldu
Sayfa 130
Toprağıyla, deniziyle, göğüyle bütün gezegene hâkim olan, kendisini tanrı yerine koyan bizler, şimdi şu memleketteki su boylarında ilkel bir yabanilik içinde yaşayıp gidiyoruz.
Sayfa 57
Uygarlık, alev tabakalarının içinde ve ölümün nefesinin altında yok olup giden şey, uygarlıktı.
Sayfa 38
Okur Takip Önerileri
Peki bir yetimi bir hiç için gücendiren bu insanlara insan mı dememiz gerekir? Sefil bunlar, insan değil, sadece sefil; onlar insan değil, görünüşte öyleler sadece...
Sayfa 141
İnsanın alıştığı yer iyidir; acıyla yaşasan da, her şeye rağmen daha iyidir.
Sayfa 88