40 Hadis-i Şerif (İmam Nevevi Rahmetullahi Aleyh )
İmâm Ebû Zekeriyya Rahmetullahi Aleyh
Yahyâ b. Şeref Rahmetullahi Aleyh
Nevevî, Şâfi’î (ö. 676 / 1277)
Rahman ve Rahîm olan Allah’ın ismiyle
Hadis-i şerifte: “Kim ümmetime dini işlerine dair kırk hadis hıfz ettirirse, Allahü teâlâ onu âlimler zümresinde haşreder. Ben de kıyamet gününde ona şâhid ve şefaatçi olurum” buyurulmuştur.
İslâm âlimleri bu
Nasıl Mı İyi Bir Müslüman Oluruz?
"Hakiki müslimân; medenî, kültürlü ve namuslu bir insan- dır. Her şeyden önce, dürüst ve çalışkandır. Tahsil yapmış veya okuyarak kendi kendini yetiştirmiştir. Sözü, özü doğru- dur. İşlerini, son derece dikkatle, başından sonuna kadar ta- kip eder. Gerekirse, normal iş saatlerinden daha fazla çalışır.
Müslimân suç işlemez. Vatanı ve milletini sever. Her ba- kımdan, iyi ahlâkı ile çevresine örnek olur.
Dîninin emir ve yasaklarını iyi öğrenip, onlara titizlikle uyar, Çocuklarının, îmânlı ve güzel ahlaklı yetişmelerine çok ehemmiyet verir. Onları, kötü arkadaşlardan ve zararlı ya- yınlardan korur.
Verdiği sözü tutar. Zamanın kıymetini bildiği için, her işi- ni dakikası dakikasına yapar. Üzerine aldığı bir işi bitirme- den içi râhat etmez. Bir işi yarına bırakmak şöyle dursun, ya- rınki işi, mümkünse bugün yapar.
Böyle kimseler, rûhunun temizliği yanında, vücut temizli- ğine de çok dikkat ederler. Kullandığı eşyalar, yiyip içtikleri, evi, çevresi hep temiz olur. Ayrıca, güler yüzlü, tatlı dilli, va- kur ve kibardır.
Anasına, babasına, hocasına, memleketin büyüklerine karşı son derece saygılıdır. Herkesle iyi geçinir ve kendisi ile iyi geçinilir. Kibrli değil, son derece alçak gönüllüdür. Kim- se ile münakaşa etmediği gibi, kimsenin de kalbini kırmaz. İffetli, cömert, iyi niyetli, şefkatlidir. Kimseye hîle, hiyânet ve kötülük yapmaz. Böyle şeyleri düşünmez bile.
Kötü huylardan hiçbiri kendinde bulunmaz. Buna karşı- lık bütün iyi huylar kendisinde toplanmıştır.
Böyle olan kimseler, dünyada râhat ettikleri gibi âhırette de râhat ve huzûr içinde olurlar."
Zira Melikşah’a vezirliği döneminde birtakım yakınlarına makam mevki vermesi, devlet işlerinden istişaresiz davranarak başına buyruk hareket etmesi sultanın kulağına fısıldanmıştı. Kendisinin himayesinde olan birini öldürmesi için hükümdarın kışkırtılması ve yine 1080- 81 yılında vezirin tavsiyesinin rağmma Ermeni askeri birliğinin lağvı gibi birtakım meseleler yüzünden Melikşah’la aralarında ilk ihtilaflar baş gösterdi: Başlangıçta av ve eğlence ile vakit geçiren Melikşah İranlı vezirinin ve oğullarının iktidar sahibi olmalarından dolayı bir korkuya kapılmıştır. Ayrıca Nizamü’l-Mülk’ün uzun vezirliği döneminde devlet işlerinde gösterdiği takip fikri, idarede uyguladığı amansız disiplin ve titizlik, başta Selçuklu sarayı ileri gelenleri olmak üzere, kendisine karşı pek çok düşmanın türemesine sebep olmuştur. Bunların başında Melikşah’ı bile ondan soğutacak entrikaları ile tanınan Karahanlı Prensesi Terken Hatun ve başvezir olmak için çalışan Tacü’l Mülk ile Haşan Sabbah ve adamları gelmekteydi. Fakat Melikşah ile Nizamü’l-Mülk arasındaki ilk açık çatışma eskiden beri şehzadelerin idaresinde bulunan Merv valiliğine getirilen Nizamü’l-Mülkün oğlu Osman’ın sultanın yakını Emir Kavdan’a orada tahakküm ve hücumdan sakınmaması üzerine gelişmiştir.
