Vaktiyle gölgesinde dinlendiğimiz çınar,
Eski mahalle, vakıf çeşme, bakımsız cami,
Sakın zannetmeyin sizi garipsediğimi,
Bir güvercin hüznünde susan geçmiş zamanlar!
Affedin beni daldığım oluyorsa eğer,
Neyleyim gönlümce değil bu olup bitenler.
Bir de baktım ki ölmüşüm!
Dünya sönmüş başucumda;
Bir türlü gözümden gitmez.
Ne gurbetlere düşmüşüm!
İsterdim ki avucumda!..
Kimse halim sual etmez.
Sorma nelerden olmuşum,
Nelere etmişim veda;
Böceklere gücüm yetmez.
(Varlık, 1 Kasım 1940)