Montaigne’nin 1570 yılından sonra yazmaya koyulup, ölümüne kadar da yazmayı sürdürdüğü bir eseridir Denemeler. 107 denemeden oluşuyor kitap. Her bir başlık altında elbet kendi düşüncelerinizden bir parça buluyorsunuz. Yazma, düşünme, hırs, kin, mutluluk, okuma,dil ve insan, merhamet yani kısaca insana dair her bir şeye yer vermiş. Her birini de saati saatine yazmış. Bunun nedenini ise şu cümlelerle açıklıyor; az sonra değişebilirim. Yalnız halim değil, amacım da değişebilir…
Tam olarak Hümanist değildir Montaigne ama bazı konularda hümanistler gibi insanlığın temel inceleme konusunun evrenin yapısı ve işleyişinden ziyade insan olması gerektiği görüşünü benimsemiştir. İnsanı ele almıştır ve insanın diğer varlıklar karşısında üstünlüğünün olmadığını ileri sürmüştür. Platon’ un ‘’hizmetçilerimizle şakalaşmamalıyız, hep efendi ağzıyla konuşmalıyız.’’ öğüdü bu yüzden Montaigne’ nin hiç hoşuna gitmemiş ve eleştirmesine yol açmıştır.
Okurken altını çizdiğim satırlar çok fazlaydı lakin eleştirdiğim birkaç yerde vardı. Kadınlar için yazdığı ve düşündükleri pek cazip gelmedi bana. İlk başta yer alan ‘’kendimizi anlatmak’’ kısmında yazdıklarının hepsinin altını çizmek istedim, bunu yapmasam da beynimde dönüp duruyor o satırlar..
Okumak için geç kaldığımı sanıyordum ama bence kalmamışım. İyi ki bu yaşımda okumuşum diyorum ve herkesin okuması gerektiği bir eser diyip yorumumu sonlandırıyorum.
DenemelerMontaigne · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 202155k okunma
