İnsanlar empati yoksunu olduğu için başlarına bir şey geldiğinde hemen dünyaları başlarına yıkılıyor çünkü kendi başına gelene kadar dünyadan bir haber yaşıyorlar
Annem İçin
Öldükten beş gün sonra geldin rüyama. Babaeski’deki eski evin oradasın. Hayır gelin çıktığın ev değil, diğeri. Biz çocukken her yazları kardeşlerinle, kuzenlerimle bir araya geldiğimiz eski mezarlığın oradaki ev. Evin bahçesine çiçekler ekilmiş. 20 li yaşlarındasın. Sanırım hiç evlenmemişsin. Bahçedeki çiçekleri suluyorsun. Çok mutlusun. O kadar
Biri karşıma geçip, bana kendince: "şu olursa, bu bunu yapardım.. Bu olursa bunu yapmam.. " demesini umursamam. İnsanlar artık, yaşanmışlıkları olmadan, çok bilmişce konuşuyor.
Ben ki, pürüzsüz ellere zarfı olan biri, yıpranmış bir el görünce, o kişi ile direkt diyalog kuran biriyim. Hayatında karşısına çıkan zorlukları, geçirdiği o kara günleri, anlatmasını büyük bir merak ile beklerim.. Karşı taraf anlatır, uzun uzun dinlerim.. Hayat toz pembe değil ki.. Her şey, yâr'dan ibarette değil. Yâr yerine, yâr'ı yaratana mı yönelsek? Yada ne bileyim..
Düşünce ve fikirlere saygı duysak..
Empati yoksunu olmasak..
Anlayışlı, ince düşünceli olsak..
Bencile ayak uydurmak kolay iş.
Sen hiç aksini yaptın mı?
Ve artık gerçekten kim beni seviyor,
Kim beni sevmiyor, anlamış değilim..
Gerçi pekte umrumda değil. :)
"Her şey, yaşa bakar.." diyenler, birde bana baksın..
Nasıl bir yaşamda, aldığım kararlar, yaptığım işler, başımı aşan düşler, ve başardığım hedefler..
Demem o ki, yaşamadan konuşanlar..
Empati ne bilmeden, yargılayanlar..
Az bilip, çok konuşmalar..
Şu mısralarım, umuyorum ki güzel bir cevap olur..
“Masaya yumruğumu vurduğumda; yüzünü düşürdüğüm her bir suratın varlığını sildim hayatımdan.”
Hani çok seviyordum ya..
Ortada yalan varsa, silmekte bir hayli kolay.
D.K.
Hayatınıza "ben merkezli" insanlar almayın. Çünkü onlar empati yoksunu insanlardır. Hayatınıza katkı sağlamaz tam tersine hayatınızı sömürüp yıpratırlar...
bugün avmye girdim. kapıda X-ray e girmeden şeritli ya da bunun için olan yerden geççiyorum. bugün de geçtim. benimle birlikte hamile bir kadın ve üç yaşında kızı da geçti. Geçerken; (kendince kapı yapmış özel güvenlik görevlisine yöneldim. hiç ayağa kalkmadı. sanki onun sözde yaptığı kapıdan geçmek zorunluymuş gibi davranıyordu etrafına. oysa