asude
@emptynotew
she/they | 21
öğrenci
hukuk
Ankara
21 okur puanı
Temmuz 2021 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
tara brach'ın dediği gibi: "hayatlarımızdaki en büyük trajedi belki de, özgürlük mümkün olduğu halde yıllarımızı aynı eski kalıpların içinde tutsak kalarak geçirmemiz... insanları çekincesizce sevmeyi, sahici olmayı, çevremizdeki güzelliklerin tadını çıkarmayı, dans edip şarkılar söylemeyi isteyebiliriz. ama biz her günümüzü hayatımızı eksilten iç sesleri dinleyerek geçiriyoruz."
Okur Takip Önerileri
en derin korkumuz yetersiz olmak değil. en derin korkumuz hesapsız bir gücümüzün olması. bizi korkutan karanlığımız değil, ışığımız. kendimize sorup duruyoruz: ben kimim ki muhteşem, harika, yetenekli ve müthiş olayım? aslında neden olmayasın ki? sen tanrının çocuğusun. kendini küçümsemenin kimseye faydası yok. çevrendekiler kendini güvensiz hissetmesin diye küçülüp durmanın aydınlanmakla ilgisi yok. bizler, çocuklarımız gibi parlamak için varız. içimizdeki tanrıya ait görkemi sergilemek için doğduk. bu sadece bazılarımızda değil, hepimizde var. ve ışığımızın parlamasına izin vererek bilinçdışı şekilde başkalarına da aynısını yapma izni vermiş oluruz. korkularımızdan özgür kaldıkça varlığımız diğerlerini de özgürleştirir.
sağlıklı sınırlar olmadan tüm ilişkiler bir şekilde bozulur.
gelişimin her aşamasında, kız çocukları annelerinin yıllar içinde yaydığı olumsuz mesajları ve hisleri içselleştirmeden edemezler. tam olayları ve duygusal travmaları unutmuş olabilirsiniz ama kendinizi baltalayan o mesajları ezberlemişsinizdir. biz kız çocukları bunları yetişkin yaşamımıza taşırız. bu mesajlar bilinçdışı duygusal ve davranışsal döngüler yaratırlar, bunlar sorunlara sebep olur ve üstesinden gelmek çok zordur. bu mesajların nereden geldiğini ve sizi nasıl etkilediğini anladıktan sonra, onları susturup kendinizle ilgili sağlıklı inançlar oluşturabilirsiniz.
asude tekrar paylaştı.
Seni anlıyorum demek büyük bir yalandır.Kocaman bir yalan.Kimse kimseyi anlayamaz ve tanıyamaz dünyada…
Sayfa 181Kitabı okudu
"seni kimse tam gözlerinin içine bakarak dinlememiş. sıranı beklemişsin, sıkmaktan korkarak konuşmaya başlamışsın, hep sözün kesilmiş. susmuşsun. kimse sana “evet sen ne diyordun” dememiş. dinlemediğin tespitleri başınla onaylamışsın. bardağınla oynamışsın, saatleri saymışsın."
"patricia," dedi annem, kaşlarını çatarak, "üzerine bir gömlek giy!"
"çok sıcak" diye mızmızlandım, " başka kimse de giymiyor ki."
"sıcak mıcak, üzerine bir şeyler giymenin zamanı geldi. sen artık genç bir kız olmak üzeresin."
coşkuyla itiraz ettim; sadece kendim olmak istiyor ve peter pan klanından geliyordum. biz asla büyümezdik.
benim iyi olmaya çalışan kötü bir kız, onunsa kötü olmaya çalışan iyi bir oğlan olduğunu söyleyip kendimize gülerdik. yıllar içinde bu roller değişti, sonra tekrar değişti, ta ki çift yönlü tabiatlarımızla barışana kadar. ikimiz de çelişkili ahlak anlayışına sahiptik; karanlık ve aydınlık.
işte o zaman günahın ağırlığını hissettim, çalıntı bir rozet kadar küçük de olsa. ne kadar iyi olmayı istesem de asla mükemmel olamayacağımın farkına varmıştım.