Benim memleketimde ancak zenginler, çocukluklarını yaşayabilirler.
Benim memleketimde ancak zenginler, gençliklerini yaşayabilirler.
Benim memleketimde ancak zenginler, yaşlılıklarını yaşayabilirler.
Okur Takip Önerileri
Günün gerektirdiği şekilde yaşamak, yani unutmak.
Maddenin dönüşümünde kendi ölümsüzlüğünü görmek, kırılan ve artık faydasız olan değerli bir kemanın kutusuna parlak bir gelecek öngörmek kadar gariptir.
İnsanlar biraz daha düşünecek olsalar, yaşamın hiç de o kadar endişelenmeye değmeyeceğini anlarlar.
Birdenbire aklimdan şu düşünce geçti; Ya üzerimizde olan hiçbir güç yok ya da bu güç aşağıda olup bitenle hiç mi hiç ilgilenmiyor. Veyahut da, yaptıklarımı hoşnutlukla seyrediyor.
