Kendi penceremizden baktığımız gibi değildir hayat. Farklı tecrübeler edinir farklı düşünürüz, düşleriz. Yazarın da dediği gibi en zor olan tecrübenin aktarılması...
Bazen önemsiz gördüğümüz nesneler bu karmaşık koşullar içinde yaşamımızda daha netlik kazanabiliyor. Yanından bakmadan geçtiğimiz bir mavi sandalye, ahengini önemsemediğimiz bir kemençe ya da eski bir fötr şapka gibi...
Değerli 
Bahtiyar Gül hocam da nesneler üzerinden birbirinden güzel öyküler ele almıştır. Akıcı dili sayesinde okuru kendine çekiyor.
Başlarda aynı kültürden ele almasından yakınıyordum ancak öykülerin ortak bir paydada buluştuğuna şahit olunca bir kültürden ilerlemesinin daha yerinde olduğu kanaatine vardım.
Karakterlerin halktan seçilmesi kitabı okunur kılmıştır. Böylece kendimizden birer parça bulup eserle bütünleşebiliyoruz. Bir eseri okunur kılan yanı da bu değil midir, kendimizden parça bulmak. Eser beni böylece çocukluğuma götürdü.
Bir insanın içinde neler saklı olduğunu bilemeyiz. Onu tanısak bile iç dünyasında ne fırtınalar kopuyor anlayamayız ya sadece yanından geçip gideriz ya da önemsemiş gibi yaparız. Ancak o, kendi iç dünyasında önemsenmediğini görmeden daha mutludur.
Kaybolan hayallerin, kurduğumuz yeni bir dünya ile yeniden hayat bulması dileğimle...
Günaydın. Her şeyi planlamak mümkün değilken bunca uğraş vermemiz ne tuhaf. Yarın şöyle olacak. Öbür gün böyle. Mümkün olsa bile ne korkutucu olurdu belirlenmiş, planlanmış bir gelecek. Frank Herbert, "Gelecek belirsiz kalsın çünkü o arzularımızla boyayacağımız tuvaldir," der. Yaşamak böyledir sevgili okur: Hayatın her an karşımıza
Mutsuz ailelerde büyüyen gençler için edebiyat zaten en güzel sığınaktı..
Ölüm ve yıkımın sözünün geçtiği yerde umudu kucaklamaz insan. Etrafı yıkıntılar ve cam kırıklarıyla çevriliyken en güzel elbisesini giyip saçına bir çiçek iliştirmez. Kalplerin mühürlü kalması gereken bir zamanda, hele de kendi dininden, kanından olmayan birilerine kalbini kaptırmaz.
Sayfa 196Kitabı okuyor
Aselime
Seninle tanışmamızın üzerinden tam bir yıl geçti bugün. İyi ki o gün bana yazmışsın aselim, iyi ki tanışmışız. Beraber güzel anılarımız da oldu, acı anılarımız da. Ama bu süreçte birbirimizden asla ayrılmadık, tek bir yürek, tek bir ruh olduk seninle. Acın, acımdır aselim. Birbirimizi en iyi tanıyan bizleriz, her bir huyunu, düşünceni ve davranışını avucumun içi gibi biliyorum, aynı şekilde sende benimkileri biliyorsun. Her zaman dedim, derim ve demeye devam edeceğim. Aselsiz şafak, Şafak değildir. Benim için değerin sonsuz, seni kendimden bile çok seviyorum. İyi ki varsın :) 
Bal
Mutsuz ailelerde büyüyen gençler için edebiyat zaten en güzel sığınaktı.
Ayrıca şuna da inanıyorum,en güzel şafak, hep en sert fırtınadan sonra sökendir.
Sayfa 269 - Everest YayınlarıKitabı okudu
