Ah, o yıllar,
Geçiyor en güzel yıllarımız.
Mez.90: 9. Gazabından kısalıyor günlerimiz, Bir soluk gibi tükeniyor yıllarımız.
Mez.90: 10. Ömrümüz yetmiş yıl sürüyor, Bilemedin seksen, o da sağlıklıysak; En güzel yıllar da zahmetle, kederle geçiyor, Çabucak bitiyor, uçup gidiyoruz.
Ah, o yıllar,
Geçiyor en güzel yıllarımız.
“Elveda İstanbul! Elveda Boğaziçi’m. En mutlu bir anda seninle vedalaşmaya geldim. Beni anlayacağını ümit ediyorum. Elveda Yeniköy, Tarabya. Elveda gençliğim. Boğaziçi’nin balıkları elveda... Taşlarını tek tek tanıdığım ‘dünyanın en büyük’ caddesi elveda. Narmanlı Yurdu yine görüşmek üzere. Sansaryan Han/sidik kokularını al/ve başına çal.
1894, SELANİK Bir gün Mustafa'yla okuldan dönüyorduk. Birden boş, yıkık dökük bir arsanın ortasında birbirdir oynayan arkadaşlarımızı gördük. Ben, "Hadi biz de oynayalım," diye atıldım. Mustafa kararlı bir şekilde, "Ben oynamam," deyince bozuldum, "Hadi be nazlanma,'' diye karşılık verdim. "Oynamam dedim ya!"
En Güzel Yıllarımız
''Evet zaman geçiyor ve yaşlanıyoruz.'' dedi Uzunçorap. '' Bu sonbaharda tam on yaşıma basacağım. Böylece yaşamımın en güzel yılları tamamlanmış olacak.''
Sayfa 87Kitabı okudu
