Ne kadar çok anladıysam,
O kadar derinlere battım,
Sıkıştım kaldım.
Öylesine güzel bir gökyüzünün altında,
O kadar kötü insan nasıl yaşayabiliyordu.
Namuslu olmak sizi diğer insanlardan farklı yapmaz
Övünme hakkını vermez,
Zaten herkes yaşadığı sürece namuslu olmak zorundadır.
Önce biraz ağladılar,
Ama alıştılar şimdi.
Aşağılık insan oğlu her şeyi alışır!
Kötü bir insan değildim.
Ne aksi bir adamım,
Ne de uysal biriyim,
Ne alacağın biriyim,
Ne de namuslu,
Onurlu biriyim,
Ne de kahramanım
Ben hiçbir şey olamadım.
Bence gerçekten büyük insanlar,
Dünyada büyük acılar çekmez zorundadır.
En iyisi hiç birşey düşünmemek!
Mümkünse tabi..
-Dostoyevski
Oysa düşünmüştüm ki...
Yok yok, en iyisi düşünmemek.
Bırak, acıdığıyla kalsın canımız...
Kabul et hem beni yanında isteyip hem de benden uzak durmak için elinden gelen tüm sebepleri sıralayan, aramıza çin seddi çeken de sensin.
Ne kadar çok anladıysam
O kadar derinlere battım
Sıkıştım kaldım
Öylesine güzel bir gökyüzünun altında
O kadar kötü insan nasıl yaşayabiliyordu?
Namuslu olmak sizi diğerlerinden farklı yapmaz
Övünme hakkını vermez
Zaten her kes yaşadığı müddetçe namuslu olmak zorundadır
Önce biraz ağladılar
Ama Alıştılar şimdi
Aşağılık insan oğlu her şeye alışır
Kötü bir insan değildim
Ne aksi bir adamım
Ne de uysal biriyim
Ne alacağın biriyim
Ne de namuslu
Onurlu biriyim
Ne de kahramanım
Ben hiç bir şey olamadım
Bence gerçekten büyük insanlar
Dünyada büyük acılar çekmek zorundadır
En iyisi hiç bir şey düşünmemek
Mümkünse tabii....!!
Dostoyevski..
insana en çok acı veren şey,
söyledikleriyle söylemek istedikleri arasındaki
uçurumdur.
etrafınıza şöyle bir göz gezdiriniz...
gerçek hayat denilen şeyin ne olduğunu,
nerede olduğunu bilmiyoruz bile...
kitaplarımızı,
hayallerimizi elimizden alsalar,
öylece ortada kalakalacağız.
ne kadar çok anladıysam,
o kadar derinlere battım,
sıkıştım
Ne kadar düşündüysem, o kadar derinlere battım, sıkışıp kaldım.
Öylesine güzel bir gökyüzünün altında, bu kadar kötü insan nasıl taşıyabiliyordu
Namuslu olmak sizi diğer insanlardan üstün yapmaz,
Övünme hakkını vermez.
Zaten herkes yaşadığı sürece namusu olmak zorundadır.
Önce biraz ağladılar, ama alıştılar.
Aşağılık insanoğlu her şeye alışır.
Kötü bir insan değildim.
Ne aksi bir adamım ne de uysal biriyim.
Ne alacağın biriyim ne de namuslu, ne onurlu biriyim ne de kahramanım.
Ben hiçbir şey olamadım.
Bence gerçekten büyük insanlar dünyada büyük acılar çekmek zorundadır.
En iyisi hiçbir şeyi düşünmemek,
Tabii mümkünse...
