Engin Öce
Engin Öce
@engoce
37 reader point
Joined on September 2021
Huzur(suz)
Kitabı okuyan büyük bir çoğunluk gibi ben de bunun bir huzursuzluk hikayesi olduğunu söyleyebilirim. Mümtaz ile Nuran arasında neden olduğunu anlayamadığım huzursuz aşkın doğu-batı, eski-yeni çekişmeleri ile bezenmiş hikayesi. Maalesef romanın anlatım tekniği, yazarın ağır tasvir çabaları, zamanın belirsizliği (az sayıda meydana gelen olaylar arasında geçen sürenin sadece mevsim geçişleri ile anlatılması gibi) beni kitaptan uzaklaştırdı. Öyle ki bazı tasvirler uzun bir paragraf büyüklüğünde virgüllerle ayrılmış bir sürü cümleden oluşuyor. Bazen cümlenin sonunda yazarın neyi tasvir ettiğini bile unutabiliyor insan Özellikle benim gibi edebiyat gurmesi olmayan okurlar için okuması ve sindirmesi güç bir roman.
Bu kadar beğenilen bir romanı eleştirmek de ayrıca beni huzursuz ediyor. Ömrüm yeterse kitabı ileriki yıllarda yeniden okumayı bile düşünüyorum.
Saatleri Ayarlama Enstitüsü'nde çok beğendiğim Ahmet Hamdi Tanpınar maalesef bu romanında beni hayal kırıklığına uğratmış oldu.
Zorlama
Okuduğum ilk Hakan Günday romanı. İkincisini okur muyum bilmiyorum.
Hakan Günday savaş karşıtı düşüncelerini, dünyayı kendi çıkarları için kan gölüne donüştürmekten çekinmeyenler ile ilgili eleştirilerini hiçbir inandırıcılığı olmayan zorlama bir hikaye eşliğinde okuyucuya sunmuş. Keşke bunu James Bond özentisi bir hikaye eşliğinde değil de bir deneme olarak yayınlasaydı.
Hikaye o kadar zorlama ki, Zamir'in barışı sağlamak için gerçekleştirdiği eylemler sade suya tirit saçma sapan şeyler. Zaten yazar da asla o eylemlerin inandırıcılığına kafa yormayış. O sadece dünyada gerçekleşmiş bir takım olayları baz alarak kendi eleştirel görüşlerini aktarmaya odaklanmış.
Karanlık
Mahir Ünsal Eriş bu ilk kitabında karanlık, kasvetli insan manzaralarını kelimelerle oynayarak elle tutulur hale getirmiş. Yoksunluğun, yoksulluğun küf kokusunu duyuyor insan. Çaresizliğin pençesinden nasıl kurtulurum diye kara kara düşündürtüyor. Hele "Bir Konsomatris Hikayesi" insanın böğrüne öküz oturtuyor.
Reader Follow Recommendations
Sürpriz sonlu New York gezi rehberi
Kitabın arka kapağındaki tanıtım ve referans yazılarını okuyunca elimden bırakamayacağım gerimli bir roman okuyacağımı umut etmiştim. Ancak roman finalindeki vahşi ayin ve sürpriz son dışında bana bir heyecan vermedi. Finaldeki sürpriz ise aslında dikkatli bir okuyucu için pek de sürpriz değil diye düşünüyorum.
Beni romanda en çok rahatsız eden şey ise yazarın New York'u sokak sokak, bina bina anlatma hevesi. Bir New York'lu yaşadığı, her gün geçtiği yerlerin tasvirini böyle bir romanda görmekten hoşlanabilir belki ama orayı bilmeyenler için hikaye ile uzak yakın ilgisi olmayan bu mekan anlatımları, bilmem kaçıncı caddenin köşesindeki bilmem ne dükkanının anlatımı açıkcası beni romandan soğuttu.
Polisiye olarak tavsiye edemeyeceğim bir roman. Okumak vakit kaybı olur.
Bulanık
Bu kitabı hakkını vererek okuyabilmek için inzivaya çekilip, dış dünya ile bağları koparmak ve ara vermeden bir solukta bitirmek gerek diye düşünüyorum. Aksi durumda, hayalin gerçeklikle iç içe girdiği, yazarın düşüncelerinin bir roller coaster hızıyla daldan dala atladığı romanı bitirmek epey zor. Yazım tekniği de ayrı bir zorluk katıyor. José
