Aşk kör olmak, sevgi ise doğru yerde durmaktı.
Sayfa 103Kitabı okudu
En zor gününde yanında olmayanların, en iyi günde canı cehennemeydi.
Sayfa 103Kitabı okudu
Gün batarken hüzün kokar begonyalar
Ufukta kızılımsı bir rüzgar
Heybede de koca bir yalnızlık var
Korkma sen yalnızlıktan!
Batan her günün ardından
Doğacak yeni bir günün umudu var
Sayfa 96Kitabı okudu
Sahi, canını aşk ile acıtmak hangi hastalığın belirtisiydi?Ruhunu bir başkası için incitmek ne tür bir fedailikti?
Sayfa 94Kitabı okudu
Aşkın geçtiği kalp, yağmalanmış bir kent gibiydi.
Yıkık, yaralı ve kimsesiz...
Sayfa 86Kitabı okudu
İnsan, geç kalmamalıydı kendine,
İnsan, geç kalmamalıydı sevgiye,
İnsan, geç kalmamalıydı her şeye...
Ve insan, yaptığı her şeyi sevgisiyle sulamalıydı.
Sayfa 78Kitabı okudu
Bugüne kadar itiraz etmeden kabul ettiğimiz kimlikler yüzünden hayatımızı zindana çevirdik. Çünkü bizden başka herkesin ne olduğumuza ya da ne olacağımıza karar vermesine izin verdik.
Sayfa 69Kitabı okudu
Biz hep karanlıktan korkutulduk.Oysa karanlık masumdu.Karanlık huzurdu, karanlık saf ve duruydu.
Sayfa 68Kitabı okudu