Derdimin dermanı olacağını bilsem, kalbimin,aklımın yükünü ona boşaltırdım "Nasılsın" sorusu çoğu zaman hiç yerini bulmuyor. Aklımdan geçen kamyonlar dolusu keder yüklü cevap, ağzımdan çıkan ise kuru bir iyiyim oldu..
Bir kararın eşiğindeydim,
Bir adım ötesi yalnızlıktı.
Ama ipinden kurtulup özgürlüğe koşan atlar gibi her şeyin hayırlısı deyip çıkıp gittim oradan.
Son bakışımda biraz hüzün çokça huzur vardı ..
Ben bir kalbi hiç kırmamış incitmemiş olmayı dilerdim. Hiç kimsede açılmış bir yaram olmasın isterdim. Kendi yaralarımı sararken başkalarında açtığım tüm yaralar kalbimde ağır yük şimdi