Merhaba arkadaşlar, yeni bir kitap yorumu ile karşınızdayım. Tolstoydan okuduğum ilk kitap olan bu kitap bir öykü kitabı. Öykü sevmiyorum ben diyen herkesin çok seveceği bir kitap olacağını düşünüyorum. Ben çok beğendim. Zaten okumaya başlamadan önce de begenecegimi biliyordum.
Yazar o kadar güzel konulara deginmis ki tüm öyküleri insana kendini sorgulatan cinsten. Sevginin önemi, içinde bulunduğumuz zamanın önemi, kibir, açgözlülük gibi temalara yer vermiş öykülerinde. Ve bunları o kadar sade bir dil ve akıcı bir üslupla anlatmış ki okurken hem sindire sindire okuyorsunuz hem de her cümleden bir ders çıkarıyorsunuz. Kitaba adını veren "İnsan neyle Yaşar" isimli öykü çok güzeldi merak duygusunun yoğun olduğu bir oykuydu. Bu öyküde sevginin önemini vurgulamış yazar. İnsanı insan yapan şey içindeki sevgidir diyor. İçinde sevgi olmayan bir insan mutsuz olur diyor. Dediğim gibi bu tarz mesajları çokca barındırıyor kitap. Ayrıca son öykü olan "İnsana ne kadar toprak lazım" isimli öyküyü de çok beğendim. Gerçekten burada verilen mesajlar da çok iyiydi. Açgözlü bir adamın sonunu okuyoruz bu öyküde de. Kitapta dini öğelerle de yer verilmiş. Tolstoyun dine bakış açısını da görmek mümkün. Ben uzatmak istemiyorum, çok beğendim kesinlikle okunması gereken bir kitap olduğunu düşünüyorum. 5/5
"Anladım ki insan içinde sevgiyle yaşar. "
"Dünyada Barış, insanda iyi niyet olmalı "
"Şunu sakın unutmayın: Önemli olan tek bir an vardır o da simdidir. Çünkü bir tek ona sözümüz geçer."
