Sabire
@eribas
Geç olmadan; tüm haksızlıklara dur diyelim. Adaletsizliği gördüğümüz yerde dur dersek, aydınlanırız.
İzmir
29 okur puanı
Haziran 2019 tarihinde katıldı
"Derken bir şey fark ettim. Gökyüzüne baktım. Yağmur yağıyordu ve kuşlar hepsi dışarıda kanat çırpıyor ve bir o yana, bir bu yana uçuyorlardı. O zamana dek kuşların yağmurdan etkilenmediklerini hiç fark etmemiştim. Umurlarında bile değildi. Belki yağmur tüylerine değdiğinde biraz kabarıp silkeleniyorlardı. Belki yuvalarına dönüp bulutlar geçene dek beklemeye karar veriyorlardı. Ama bağırıp, lanet edip, karşı çıkıyorlar mıydı? Hayır. Kabulleniyorlardı. Her zaman yaptıkları gibi cıvıldayıp şarkı söylüyorlardı. Ufak bir fırtınanın günlerini, hayatlarını mahvetmesine izin vermiyorlardı."
Sayfa 163
Çünkü yalnız olmak reddedilmekten, terk edilmekten ya da vazgeçilmekten çok daha iyiydi.
Sayfa 15
Ruh hastası herifin, iri bir domuzu öldürebilecek büyüklükte yarası vardı ama o sayıklayıp inleyeceği yerde sincap gibi kıkırdayıp duruyordu.
Sayfa 301Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Yalnızca bir çocuktu işte. Bir erkek. Hayır bir çocuk. Hepsi çocuktu sonuçta.
Sayfa 71
Keder garip bir duygu, onunla karşılaştığımız zaman çok çaresiz kalıyoruz.
Sayfa 255Kitabı okudu
