''Kendi gücünün farkına varmadan başkalarının gücüne inandığın müddetçe, ömrünü emanet ve sahte bir hayat yaşayarak geçirmeye mahkum olacaksın!''
''Geçmişimi affediyor, tüm anılarımı sevgiyle kucaklıyorum.''
''Sen hep yapayalnız kalmaktan korktun. Oysa her insan yalnız doğar, yalnız yaşar ve yalnız ölür.''
Okur Takip Önerileri
"Her şeyinle kabul et kendini. Eksiklerinle, artılarınla, güzelliklerinle, çirkinliklerinle, iyiliklerinle, kötülüklerinle. Çünkü hiç kimse kusursuz olmaz."
“Sevecek hakiki bir insan bulanlara şaşmak lazım. Çünkü onun bir hayalini bile bulmak o kadar güç, o kadar güç ki...”
"Ne arsız gönlüm var benim? Etrafımdaki insanları ne kadar çabuk seviyorum."
''Mektepte bize şiir ezberletmişlerdi. İnsan, yaşadığı yerlerde beraber bulunduğu insanlara görünmez ince tellerle bağlanırmış; ayrılık vaktinde bu bağlar gerilmeye, kopan keman telleri gibi acı sesler çıkarmaya başlar, her birinin gönlümüzden kopup ayrılması, bir ayrı sızı uyandırırmış. Bunu yazan şair ne kadar haklıymış.''
"Tembelim ben, öfkemi nefrete dönüştüremeyecek kadar da rahatına düşkün. Kin de tutamam. Unuturum, sıkılırım, uykum gelir bir kere."
''Hangi yaşta ölürsek ölelim, tamamlanmamış cümlelerimiz olacak.''
''Her günah tövbeyle aklanır,
Kaç tövbe seni benden arındırır.''
"Hayatı nerede ne zaman nasıl öğreneceğinizi bilemeyiz evlat! Ne kadar kültürlü, eğitimli, donanımlı olursan ol, karıncayı incitme derlerse de ben sana öncelikle insanları incitme diyorum. Herkesi veli kendini deli gör. Üstünlük taslayanları o daha çok hoş gör. Gösterdiğin tevazudur dengeyi koruyacak olan. Bir gün tesadüfen merhaba dediğin kişi de gizlidir bütün yaşantın. O an başlayacaktır kim bilir belki de hayatın. İsterse yaşın 50 olsun, geride kalan yarım asrı belki hiç hatırlamayacaksın. Hayat, ölümden bir gün önce, her an yeni bir merhaba ile başlar."
''Tesadüfen 'merhaba' dediğimiz kişiler, farkında olmadan
yön verir hayatımıza. Bütün yaşantımızı değiştirebilir. Ya huzuru
getirir bütün ömrümüze, ya da huzuru götürür, bir daha geri
gelmemek üzere''
Bankta oturan yaşlı adam, elindeki şemsiyesini baston yapmış,
hafif öne eğilerek yaslanıyordu. Yönünü Altan’dan tarafa
dönüp kıkırdamaya benzer tebessümle; “İyi yağmur toplamışsın
evladım.” dedi.
Altan, yaşlı adama, onu baştan aşağıya süzerek bakıyordu.
Islanmışlığın verdiği hiddetle; “Amca, bu yağmur iki saat önce
başladı, yarım saattir şiddetli yağıyor. İki saattir araç bekliyor
olamazsınız!”
“Hayır evladım, yeni geldim.”
“Peki, nasıl bir nasipsizlik, üzerinizde damlanın izi dahi
yok!”
Yaşlı adamın biraz önceki tebessümü hafif solarken, yüzü
önüne düşmüştü.
''Siz gözyaşının sesini duydunuz mu hiç? Toprağa düşen yağmur damlasının tozu kaldırması gibi.''
''Anladım ki insanın yüreği ağlayınca gözlerinden damlalar sahipsiz düşermiş.''